maandag 16 april 2018

Kuifje op weg naar Taiwan

Wat doe je als je op Schiphol anderhalf uur moet doden met wachten? De incheck procedure verliep soepel, de odd-size luggage was vlakbij en er waren geen lange rijen bij de security en paspoort controle. Koffie drinken, broodje eten? Ik heb brood bij me en niet echt zin in koffie, dan maar even zitten, kijken en wachten. En wat zie ik dan? Heel veel mensen, meestal redelijk onopvallend, maar sommigen lijken hun best te hebben gedaan om de hoofdprijs ik-wil-gezien-worden te winnen. Of misschien gaan ze wel voor de categorie het- kan-me-geen-barst-schelen-wat-anderen-van-mijn-outfit-denken. Hoe dan ook, er zijn grofweg twee redenen om mijn blik langer op een persoon te houden. Of de outfit is koddig, of het is een mooie vrouw op hakken. Ik zal de vrouwen niet beschrijven, andere rariteiten wel.

Een dikke man met een net iets te korte zwarte joggingbroek, plus een vaal roze verwassen t-shirt.

Vier mannen met een kilt, bergschoenen, zonnebrillen en een nieuw Zeeland t-shirt.

Een donkerpaarse hoofddoek met een knal roze rolkoffer.

Een kale man met een baard en een vaal groene winterjas met bontkraag.

Een slenterende Aziatische dame, bebiologeerd turend naar haar telefoon in een zwarte broek vol scheuren.

Een meisje van 12 met een kort rokje, maar nog zonder achterwerk op plateau zolen sneakers met hak.

De jogging pyjama, het bestaat! Dat is joggingbroek en slobbertrui aan elkaar genaaid. Knalrode sneakers eronder, plus een rood nek kussentje.

Een blonde vrouw met een roze gebreid vest wat van mijn oma kon zijn geweest, plus een lange weide rok in tijgervel motief en witte gymschoenen.

Geen opmerkingen: