L'Ardèchoise superbe

Strict genomen was het gisteren en vandaag geen mooi weer. De Mistral waait en dat brengt koude harde wind uit het Noorden mee. Maximum temperaturen van 22°C, terwijl het zaterdag zonder Mistral nog 29°C werd. Ik zie de Franssen 's ochtends vroeg hun baquets halen bij de bakker, gekleed in dons jacks. Echt slecht weer dus hier. Ahum, vergeleken met Nederland valt het waarschijnlijk in de categorie luxe-probleempjes. Die ietwat lagere temperatuur deert me weinig. Die harde wind plus de soms harde windvlagen zijn onderweg toch wel vervelend. Vooral voor het ego vervelend. Met 18 kmh tegen een 2% helling opbeulen is al niet echt indrukwekkend, en na een extra windvlaag zakt de snelheid nog eens vijf kmh onderuit. Ben ik daar een beetje een gemiddelde viaduct aan het omhoog kruipen.

Wat blijft, wat kouder of niet, wat meer wind of niet, de omgeving blijft ronduit schitterend. Ik moet echt vaker op het einde van de zomer en begin van de herfst in Zuid-Frankrijk gaan fietsen. De dorre blaadjes zijn dor omdat ze op zijn, niet omdat ze de afgelopen weken zijn getormenteerd door fel brandende zon en 36°C. Het gras is mooi geel verdroogd, sommigen bomen verliezen al kleur, andere zijn nog groen, maar ook allang geen lente groen meer. Herfst is mooier dan lente.

De meeste toeristen zijn weg, als er al toeristen komen op de uitgestorven weggetjes in het noorden van de Ardèche. Feitelijk is er ook niet zoveel te zien. Wat bomen, heuvels, bergjes, veel akkers, af en toe een paar huizen plus een kerkje. En dat is het dan. Als ik het zo opschrijf, vraag ik me af wat ik hier eigenlijk doe. Als ik naar omgeving kijk, dan weet ik wel beter. Morgen gaat de Mistral terug in zijn hok en wordt het ook nog warmer. Erg hè?

Super mooi weer

Oogverblindende zonneschijn, azuurblauwe lucht met geen wolkje te bekennen, net onder de 30°C, plus een verfrissend windje. De natuur is aan een overgang van zomer naar herfst bezig, en wordt er alleen maar mooier van. Het naseizoen is begonnen, de prijzen dalen en de krijs kinders zijn met of zonder hun ouders weer vertrokken. Het is super rustig in Frankrijk en relaxed toeven. Het kan erger.

De wasmachine staat te draaien om schone kleren en fris beddengoed op te leveren. Straks even uithangen in de zon en het kan vanavond mijn bed weer op. Vandaag is een reisdag, verhuis van camping dag, en rustdag. Niet voor veel andere wielrenners overigens, want het is zaterdag en plots wemelt het van de lycra pakjes op smalle bandjes.

Een man duwt winkelwagentje voort, schudt de hand van een bekende, frummelt zijn mondkapje uit zijn broekzak en wandelt de Géant Casino in. Rob probeert netjes Frans te praten, maar het is al niet mijn meest vloeiende taal en dat mondkapje doet weinig goeds. Binnen draagt iedereen mondkapjes, behalve kleine kinderen. Grotere kinderen soms ook, niet dat het hoeft, maar ze lijken erbij te willen horen. Mijn vorige camping werd gerund door Nederlanders, die deden niet aan mondkapjes. Nergens niet. Zodra je in de bergen wandelt of fietst, zijn er geen mondkapjes meer. Ook geen corona, ook geen mensen trouwens. Op de bergweg van Valence naar Lamastre, mag ik 80 volgens Google. Ik geloof het niet zo, maar de borden langs de weg geven hetzelfde aan. 80, herhaling staat er onder te lezen. De bochten volgen elkaar in rap tempo op en zijn scherp. Ik rij 60, net als de rest ongeveer. Ik kom wat vroeg aan bij mijn nieuwe camping en ik ga even een boek lezen bij het lokale plan d'eau, een stukje dam in de rivier waar kinderen en volwassenen even een frisse duik komen halen. Drie maanden geleden was dit VERBODEN!! Onvoorstelbaar eigenlijk want er is zeeën van ruimte bij het water.

Geen netwerk beschikbaar

Mijn camping blijkt een zwarte vlek te zijn op de kaart van mobiele bereikbaarheid in Frankrijk. Beetje gek eigenlijk want zo heel afgelegen ligt deze camping nu ook niet. Heel af en toe zie ik Bouyges als provider, maar meestal hangt er niks. In zeer uitzonderlijk gevallen wil er wel eens appje neer dwarrelen, maar als ik zelf even iets wil opzoeken, geeft het speelgoed niet thuis. De camping eigenaar weet dit natuurlijk en verstandig als hij is, heeft hij er voor gezorgd dat er super snel en stabiel wifi als een soort warme deken over de camping ligt. Mmm,..... dat dus ook niet. Bij de receptie zwerft wat waardeloos wifi rond, maar ook niet meer dan dat.

Ik heb geleerd dat ik netwerk verslaafd ben. Om Gallisch van te worden maar de meest eenvoudige, dat-zoeken-we-even-op-dingen, zijn onmogelijk. En ik maar denken dat pubermeisjes vergroeid aan hun telefoon zijn, ik hoor kennelijk ook tot die categorie. En dan hoef ik niet eens de tour live op mijn telefoon te kijken of half YouTube te streamen. Of de laatste persconferentie van Rutte in herhaling te kijken. Ik wil gewoon weten of er nog post is. Maar helaas, Geen netwerk beschikbaar

Even een rit uploaden naar strava:
Geen netwerk beschikbaar

Een appje sturen naar het thuisfront:
Geen netwerk beschikbaar

Is er nog nieuws op teletekst?
Geen netwerk beschikbaar

De tour uitslag bekijken:
Geen netwerk beschikbaar

Is de Géant Casino nog open?
Geen netwerk beschikbaar

Hoe ver is het eigenlijk fietsen naar Die?
Geen netwerk beschikbaar

Ik wil nog een camping voor volgende week reserveren:
Geen netwerk beschikbaar

Wanneer is nu de volgende Grand Prix?
Geen netwerk beschikbaar

Heb ik al kudo's op strava?
Geen netwerk beschikbaar

Wat is het weerbericht voor morgen?
Geen netwerk beschikbaar

Een digitaal lenen bij de bieb:
Geen netwerk beschikbaar

Gepost vanuit Pont-en-Royans. Op het terras van het museum na een heerlijke menu du jour.