zaterdag 30 maart 2013

Ronde van Vlaanderen 2013



Morgen is de Ronde van Vlaanderen. Onze Vlaamse zuiderburen zijn met niets anders bezig. Het is het gespreksonderwerp van de dag. Waar ga je kijken? Wie zijn de kanshebbers? Ga je wel of niet naar Oudenaarde? Wat vind je van de keuze voor het dorp van de Ronde? En ga zo maar door. Ik heb vaak thuis de Belgische versie van Q music aan staan. Ook daar gaat het bij tijd en wijlen over de ronde. Laatst hoorde ik nog een interview met Museeuw. Hij tipte Langeveld als winnaar. Museeuw? Dat was toch de Leeuw van Vlaanderen die van zijn voetstuk is gedonderd nadat achteraf bleek dat hij zo'n beetje heel zijn palmares bij elkaar gewonnen heeft met verboden middelen. Juist ja, die Museeuw. Ik heb een goed geheugen en de Belgen misschien ook wel maar een dopingzondaar wordt blijkbaar na een aantal jaar weer gewoon in gratie aangenomen. De verhalen van de doping van Museeuw zijn misschien wel oud, vergeten doe ik ze niet. Alle doping bekentenissen van het afgelopen halfjaar vergeet ik ook niet. Sommige renners bekende spontaan. Thomas Dekker, Michael Rasmussen en Danny Nelissen besloten om schoon schip  te maken. Ze waren het liegen beu. Bij andere moest het eruit getrokken worden.

In Nederland werd Michael Boogerd zo ongeveer gedwongen om een bekentenis af te leggen. We moesten en zouden uit zijn mond horen dat hij al die jaren gelogen had. Iets wat we ook wel wisten maar we wilden het gewoon perse horen. Het was overigens een bekentenis van niets. Ja, ik het dope gebruikt maar ik zeg niet wanneer precies en in welke koers. Ook wilde Boogerd niets loslaten van wie hij de dope kreeg en wie zijn contacten waren. Een andere grote doping zondaar uit de jaren negentig, Erik Dekker, hoefde niet op de slachtbank. Van hem weet ook iedereen met een grammetje verstand dat hij zijn 3 tour de France etappes in een tour niet schoon heeft behaald. Maar op wonderbaarlijke wijze ontstond er geen hetze tegen hem. Dekker werkt nog gewoon bij de Blanco ploeg en heeft gezegd dat hij het allemaal nog wel eens gaat uitleggen. En dat bleek genoeg om de iedereens mond te snoeren. Blanco is natuurlijk gewoon de Rabobank ploeg die ook gewoon door de Rabo betaald wordt. Alle salarissen van renners, mecaniciens, verzorgers en ploegleiders worden gewoon doorbetaald. Ze willen er alleen niet meer hun naam aan verbinden. Ze zijn het wieler milieu beu maar ze leven eerder afspraken en contracten wel gewoon na. Als Rabo echt een statement had willen maken hadden ze de ploeg niet blanco genoemd. Maar Wij-van-Rabobank-zijn-het-profwielrennen-helemaal-spuugbeu-maar-we-dienen-wel-ons-contract-netjes-uit-om-deze-wielerjunks-te-laten-koersen. Maar dat zal wel niet op het shirt hebben gepast.

Wielrennen is een katholieke sport. Aan boetedoening wordt niet zoveel gedaan. Als je wordt gesnapt op, dan doe je een paar weesgegroetjes en een bedevaart naar Lourdes. En klaar is Klara. De volgende dag kun je weer gewoon verder met je werk. Het verleden is begraven en er is geen gezeur meer. Kom daar maar eens bij om bij die protestante azijnpissers uit het Noorden. Daar wordt je voor de rest van je leven of op zijn minst de komende 25 jaar verketterd. Ik ben niet gelovig maar als ik zou moeten kiezen dan nog liever katholiek dan protestant. Maar de manier waarop oud renners in het peloton op een voetstuk worden gezet, dat vind ik absurd.

Virenque reed voor de foute Festina ploeg in de tour dopage van 1998. Zijn lijf stond helemaal stijf van de epo en andere verboden zooi. De volgwagen van Festina leek meer op een rijdende apotheek dan op een volgwagen met reserve wielen. Toch is Virenque in Frankrijk nog altijd een held en werkt hij doodleuk voor eurosport France. Datzelfde eurosport gooide wel Danny Nelissen eruit na zijn recentelijke doping bekentenissen. Lekker hypocriet.

Oh ja, morgen is de ronde. Een matig geregisseerd toneelstukje waarbij het de bedoeling is dat er een Vlaming gaat winnen. Heel misschien zet ik even de TV aan maar het enthousiasme waarmee ik vroeger naar de koers keek, ontbreekt de laatste maanden. Geen idee wie er morgen wint. Over een jaar of 15 zullen we weten wat er van klopte.

woensdag 13 maart 2013

Weer een nieuwe fiets

Nog geen 2 jaar geleden kocht ik een Rose als reserve- cq traningsfiets. De oude Giant was toen echt op en ik vond het hebben van 2 fietsen toch wel erg handig. Daarom kocht ik maar een tweede racefiets. Achteraf gezien was dat geen goede keus. Het was namelijk nog een racefiets. Geen iets andere fiets dan een racefiets maar gewoon nog een racefiets. Na mijn laatste Thailand vakantie heb ik al bedacht dat ik dat vaker wil doen. Weer op fietsvakantie en weer met bagage fietsen en de Gazelle is daar toch te zwaar voor. En daarnaast zit ik veel liever op een fiets met een krom stuur. Het was de tijd voor weer een nieuwe fietse. De Rose er weer uit en iets nieuws erin. Een fiets waarmee ik en kan trainen en met bagage kan fietsen.

Het is uiteindelijk een cyclocrosser geworden waarvan ik de cross banden heb vervangen voor 28 mm bandjes. Er kan een drager worden gemonteerd en het lijkt nog steeds op een racer. Ik wilde namelijk geen echte vakantie fiets waar een kampeer uitrusting voor een halve familie op kan worden meegezeuld. Het moest wel een racefiets blijven. Want als ik niet met bagage fiets, wil ik er gewoon op kunnen trainen. Het is na wat zoekwerk uiteindelijk een Kona Jake geworden.

de fotos:




woensdag 6 maart 2013

Michael Boogerd bekent



Ik heb in de periode 1997 en 2007 doping gebruikt.

In welke wedstrijden?
Zeg ik niet

In welke periode?
Zeg ik niet

Van wie kreeg je de doping?
Ik kocht het zelf

Waar? In Aken?
Nee, niet in Aken

Van wie kreeg je hulp?
Zeg ik niet

Wanneer liet je eerder afgetapt bloed weer via een infuus weer inspuiten?
Zeg ik niet

Was er een doping cultuur bij Rabobank?
Nee

Heeft de dokter je geholpen
Zeg ik niet

Welke wedstrijden reed je clean en wanneer niet?
Zeg ik niet

Zo dat was dan Boogerd’s bekentennis. Echt ongelofelijk boeiend. Zelden zoveel info te weten gekomen.

zaterdag 2 maart 2013

De Gazelle is terug


Vandaag opgehaald bij het Postkantoor, een Gazelle Torrente met tubus drager. Twee maanden geleden verstuurd vanuit Bangkok voor ongeveer 100 euro aan portokosten. Dat was goedkoper dan meenemen in het vliegtuig en ik ben een zunige Hollander. En ook wel in voor een experiment met de Thaise post. En nu al gearriveerd in Nederland. Het zou eigenlijk 3 maanden duren maar de praktijk leert dat die al binnen 2 maanden per boot is gearriveerd. De twee dozen zagen er nog redelijk in tact uit en de fiets heeft weinig geleden van de reis. Ik moest de fiets in 2 delen versturen omdat ik anders de maximale afmetingen zou overschrijden. Een doos met een fiets en een doos met de wielen.

Voor beide dozen moest ik in Bangkok een prijs opgeven. Ik dacht, laat ik maar een iets te hoog bedrag invullen. Het zal wel het bedrag zijn waar het voor verzekerd is. Voor het geval er iets mis gaat of zo. Ik geef voor de fiets 1000 euro op en voor de wielen 200 euro. Dat bleek achteraf niet zo slim. Dat blijken namelijk de bedragen zijn waar ik nu invoerbelasting over moet betalen. Een week geleden kreeg ik een brief van de douane. Ze hadden een pakket voor me en ze wilde wat meer info hebben. Ik wist niet welke doos ze precies ze bedoelden, dus ik leg uit dat ik mijn eigen fiets in twee delen per post naar huis heb gestuurd. Ik noem ook weer de 2 bedragen van 200 en 1000.

De 2 pakketten stonden vandaag allebei bij het postkantoor. Voor de wielen mocht ik 55 euro invoerrechten betalen. De fiets was gratis. Waarschijnlijk ging die brief dus over de doos met de fiets. En kennelijk hoef je over je eigen fiets geen invoerrechten te betalen. Voor de wielen hebben heb dus 21% BTW betaald plus nog wat administratie kosten. Gelukkig kan ik daar nog bezwaar tegen maken. Want als de fiets gratis was, dan de wielen ook maar.