x
Nog zes nog zes nog zes ronden, nog zes zes ronden, nog zes zes, nog zes zes ronde, nog zes nog zes ronden. Heren, nog zes zes ronden te gaan. Twee en een halve minuut later, Nog vijf nog vijf nog vijf ronden, nog vijf vijf ronden, nog vijf vijf, nog vijf vijf ronde, nog vijf nog vijf ronden. Heren, nog vijf vijf ronden te gaan. Twee en en halve minuut later.,..... Je kunt hem al raden. Dezelfde riedel maar dan met het getal vier. Ik vraag nog even met een sarcastische ondetoon aan de renner naast me, heb jij nu gehoord hoeveel ronden we nog te gaan hebben?
Dit weekend met voorjaarsweer in eind februari (global warming begint vroeg dit jaar.) bestond uit fietsen. Hoe anders? Ik ben erg weinig creatief in het bedenken van andere dingen om mijn vrije tijd mee te vullen. Ik heb gewoon geen fantasie of ik ben fiets-verslaafd, het is een van de twee. Mijn lange ronde van zondag bestond uit een rondje langs de usual suspects. Zeist, Amerongse berg, Defensie weg, Rhenen en via de Lekdijk terug naar Utrecht. Daar zat echt geen verhaal in. Hooguit dat ik een overstekende dame net niet aangereden heb. Zij schrok zelf net zo hard als ik. Haar mede-wandelaars waarschuwden haar, de renner voor me belde, maar het mocht niet baten. Ze stak gewoon de weg over. Conclusie, de remmen van fietsen werken top en de dame in kwestie kijkt voortaan weer wat beter uit. Een verhaal over hoe druk het was op de Nederlands fietspaden, dat gaat ook nogal saai worden. Het was druk, einde verhaal.
Nee, het enige verhaal van die weekend was toch wel de wedstrijdspeaker bij de trimmerskoers op Sloten. Dat is een noviteitje en ik weet nog niet echt of dat nu een vooruitgang is. Uiteraard is het ook hier druk. Meer dan 100 renners aan de start. Met normaal februari weer, miezer en 6 graden, hadden we de 50 man misschien niet eens gehaald. Behalve de speaker die leven in de koers in probeert te schreeuwen, las ik ook nog een andere vernieuwing op de site van WV Amsterdam. Het schijnt zo te zijn dat de in de loop der jaren het aantal deelnemers en de kwaliteit van de renners een vlucht heeft genomen. En dat het laagdrempelige karakter van de koers hierdoor is verdwenen. Nou vind ik zelf al jaren dat er veel teveel renners meedoen die harder kunnen fietsen dan ik. Een beetje op de kop gaan sleuren en wachten totdat de rotte appels er aan de achterkant afvallen is typisch is wat alleen in mijn dromen lukt. In de realiteit ben ik eerder blij dat ik net geen rotte appel blijk. Maar omdat het blijkbaar te rap gaat en de deelnemersaantallen blijven stijgen, komt er in april een soort B-trimmers koers. Nou vind ik zelf eigenlijk altijd al dat de trimmerskoers een soort kneuzenkoers is. Voor mensen die geen licentie hebben, maar toch af en toe een wedstrijdje willen rijden. Een lager niveau dan dit is er niet. Ok,..echt langzaam gaat het nog steeds niet, maar de koers is zo'n 55-60 km lang en doorgaans ligt het gemiddelde iets boven de 40. De licentiehouders rijden een uurtje later. Zij rijden 10 km meer en hun gemiddelde ligt vaak 2-3 kilometer hoger dan het onze. Dar klinkt wellicht niet veel rapper, maar 60 km aan 42 rijden is toch echt wat anders dan 70 km aan 45 rijden. Maar ik lees op de site van WV Amsterdam ook dat de nieuwe B-trimmers koers ook toegankelijk is voor de renners die het bij de huidige trimmerskoersen nog te rap vinden gaan. Ik pas daar nog even voor. Vooralsnog lukt het me meestal redelijk makkelijk om in het peloton mee te kunnen fietsen. Ook vandaag. Eigenlijk wil ook wel even op kop fietsen, maar zie maar geen mogelijkheid om voorin te geraken. Er zitten nog een renner of 70 voor me die niet even netjes aan de kant willen gaan of zo.
Goed, dat gezegd hebbende over de nieuwe kneuzenkoers. De wedstrijdspeaker was dus ook nieuw. En er zitten ook pluspunten aan. Ik weet nu tenminste een beetje wat er op kop gebeurt. Dat zijn van die dingen die me normaal gesproken totaal ontgaan als ik ergens op P50 fiets, in de buik van het peloton. Er kan zomaar een kopgroep van 6 man weg zijn en alleen als je vooraan reed en de slag net gemist hebt, weet je dat soort dingetjes. En gecommuniceerd wordt er niet. Bijna niemand zeg ooit een woord tegen elkaar tijdens de koers. Net alsof het verboden is, want nadien wordt er wel nagepraat. Nu weet ik dat er soms ontsnappingspogingen zijn van een of twee renners of dat er een scheur in het peloton dreigt te ontstaan. Niet dat ik er verder iets aan kan doen. Op P50 in de buik van het peloton ben ik sowieso machteloos. Tenzij ik natuurlijk met 50 per uur langs een voortrazend peloton naar voren knal. Ja,... dan wel maar over die actie kan ik vooral goed dromen. In de praktijk heb ik daar zelden de benen voor Toch ervaar ik dat geklets van die speaker elke ronde wel positief. Behalve dan de geouwehoer over het aantal rondjes op het einde. Dat was net iets teveel enthousiasme.
