Koers! Eindelijk is het weer koers. Er zijn 2 dingen waar ik al de hele winter op wacht. Een is het voorjaar; het andere is koersen. Van voorjaar heb ik nog weinig gezien dit jaar. Dit weekend start het seizoen van wedstrijden weer op het wielerparkoers in Sloten. De koers voor mannen die geen zin hebben om een licentie te kopen maar wel in het weekend een koers willen rijden. Dit is zo’n beetje de langzaamste categorie van wedstrijd rijden die er voor handen is. En daarmee heb ik direct een van grootste problemen in het amateur wielrennen aangestipt. Er zijn namelijk in Nederland pak en beet een kwart miljoen mensen die een wielrenfiets hebben en daar regelmatig op trainen. Slechts een heel klein deel daarvan rijdt ook daadwerkelijk wedstrijden. De meeste houden het op trainingsritten variërend van 50 tot 150 km en met gemiddeldes van rond de dertig. Allemaal hartstikke sportief en de gemiddelde niet-sporter beschouwt het al rap als hard en ver fietsen. In de trimmerskoers op Sloten ligt het gemiddelde doorgaans tussen de 40 en 42 kmh met pieken snelheden van 50+. Bij de gedachte dit te moeten volhouden haken de meeste wielrenners af. Een lager niveau bestaat echter niet. Wedstrijden waar 36 kmh gemiddeld wordt gereden op een afstand van 40 km bestaan domweg niet.
Het is vandaag aangenaam koud winterweer. Het is redelijk zonnig, het parkoers is mooi droog en er staat een frissen oostenbries te waaien. Er staan een zestigtal renners aan het vertrek wat een hoge opkomst is; zo druk is het meestal niet in het begin van het seizoen. De snelheid is ook niet echt laag te noemen. We halen een gemiddelde van 39,7 kmh. Dat klinkt wellicht niet rap maar in het begin van seizoen ligt de snelheid doorgaans wat lager en zijn we al blij met 38+. We mogen vandaag sprinten tijdens twee premiespurts en op de streep liggen weer geldprijzen te wachten. Om er in te komen rijden we niet de gebruikelijke 1 uur + 6 ronden maar houden we het bij een uur en 3 ronden. Rij ik vandaag in de prijzen? NEE, . . daar voor kom ik pure snelheid te kort. Dat is ook iets waar ik helemaal nog niet op getraind heb. Om iets te kunnen winnen moet ik eigenlijk een kilometer lang 55 of harder kunnen rijden. Het gevoel zit echter goed. Ik gebruik deze koersen om hard te kunnen trainen. Prijzen winnen is niet echt noodzaak (zo slecht betaalt Equens niet); wel leuk natuurlijk als het lukt. Ik rij makkelijk uit en de koers had nog langer mogen duren. Ik kan mee op kop rijden en de pols staat constant hoog. Genoeg dingen om tevreden over te zijn.
