Ik hoor er niet meer bij.
Het zijn de kleine details die het hem doen. Een paar kleine
afwijkingen en plots val je buiten de doelgroep wielrenner. Dan wordt je niet
meer serieus genomen. Zo’n klein spiegeltje op het uiteinde van de stuurbocht
is daar een mooi voorbeeld van, of zo’n plastic ring aan de meest linkerkant
van de cassette. Dat is het gewoon net niet. Misschien niet genoeg om je buiten
de boot te laten vallen maar het is een aanzet. Sommige renners zijn zeer strikt
in de leer, de zogenaamde velomenati, daar is echt niks buitensporigs toegestaan.
De benen dienen geschoren te zijn, een zadeltasje is taboe, de fiets is tiptop
gepoetst en de zonnebril zal van een duur merk zijn. Ik ben niet zo strikt in
de leer, zolang je maar op een racefiets zit en koerskleding aan hebt, dan ben
je voor mij een wielrenner. Alhoewel ik de ene renner ook serieuzer acht dan de
ander. Iemand die doodleuk met verkleumde rode knieën in een korte broek zie
rondfietsen bij een temperatuur van 8 graden, die verklaar ik wel een beetje
voor gek. Ook de renner die op een fiets met schijfremmen fietst, inclusief een
hogere balhoofdbuis voor een extra comfortabele geometrie, dan denk toch al
snel, die is gezwicht voor de marketing campagne van de fiets industrie.
Vandaag hoorde ik er ook niet meer bij, ik had geen helm op.
Tsja,….. dan vraag je je er blijkbaar wel om. Ik geef toe, zonder helm rijden
is niet echt slim, maar het was 3 graden buiten toen ik opstapte en ik had geen
zin in koukleumen. Een helmmuts onder de helm leek me toch ook net iets te koud
en een muts laat zich slecht combineren met een helm er boven op. Dat past
gewoon rottig, dan maar alleen een muts en gewoon goed blijven opletten. Dat ik er niet bij hoorde, werd me duidelijk
gemaakt door een groep ven 14 renners die bezig waren met een groepstraining. Een
van hen vond het maar niks dat ik even bij ze in de wielen meereed. Op het
moment dat ze me inhaalden, ze reden een kilometertje per uur harder of zo,
haakte ik even aan en ik fiets mee in het wiel van mijn voorligger. Mij werd
gezegd dat ik niet tussenin mocht fietsen en dat zij met een groepstraining
bezig waren. Huh,.. dacht ik. Zoiets gebeurt me zelden. Ik fiets wel eens vaker
even met een paar toevallig passerende renners. Zelden hoor ik daar een
onvertogen woord over. Maar nu plots wel, dus ik reageer enigszins gepikeerd.
Het volgende wat me door dezelfde renner werd verteld is dat hij zich er niet
comfortabel bij voelde omdat ik geen helm droeg. Goh,…. Nou wordt die nog
mooier. Als er iemand zich oncomfortabel zou moeten voelen voor het niet dragen
van een helm, dan ben ik het wel. Ik zit met de gebakken peren als ik val en op
mijn hoofd lazer, niet hij. Na een poging tot een discussie heb ik de snel de
moed op gegeven. Ik fiets voor mijn lol en niet om mijn gelijk te gaan moeten
opeisen midden op de openbare weg. IK mag daar niet fietsen omdat ZIJ met een
groepstraining bezig zijn. En HIJ voelt zich oncomfortabel omdat IK geen helm
draag. Ja, ik geef toe dat ik de persoonlijk voornaamwoorden even in
hoofdletters type, en dat was niet de intonatie van de toon waarop ik werd
aangesproken (die was zelfs vriendelijk), maar het is om de aard van de
boodschap over te brengen. Sinds wanneer mag ik niet ergens op de openbare weg
fietsen omdat iemand daar met een groep wil fietsen? Rot op, dacht ik. Ik laat
me verder afzakken en fiets alleen
verder. Even later zie ik dat ze nog steeds met 14 man twee aan twee naast
elkaar op de smalle dijkweg fietsen en ze houden nu een auto op die graag had
willen passeren. Maar ja, ZIJ zijn met een groepstraining bezig.
Dat van die groepstraining is trouwens ook nogal onzinnig. Ze
trainden namelijk niet als groep, ze rijden gezamenlijk als groep een
duurtraining. Als je echt als groep gezamenlijk traint, dan doe je als ploegentijdrit
of om als groep een sprinter te lanceren. Maar om een af andere duisteren reden
hoorde ik er vandaag niet bij. Ik vraag me af of hetzelfde me was overkomen als
ik wél een helm had gedragen. Zou ik dan ook beleefd worden gevraagd om op te zouten omdat zij als
groep bij elkaar willen blijven? Ik vraag me dit af omdat dit echt niet de
eerste keer is geweest dat ik even in de wielen van een fietsgroep heb
meegereden. Doorgaans is namelijk de sfeer veel vriendelijke en na een paar
kilometers scheiden de wegen toch wel weer. Ik vraag me dan ook oprecht af of
ik er wel bij wil horen. En ook waarbij dan specifiek.
