Sallands Mooiste

Even reclame maken voor deze toertocht met start en finish Haarle. Zo ongeveer alles klopt aan deze tocht. De route is mooi, er staan veel seingevers, de tocht is echt uitstekend uitgepijld, en de vrijwilligers zijn heel vriendelijk. De bevoorradingen zijn top geregeld en de aankomst is leuk gezellig gemaakt. Zelfs de naam is schattig. Sallands Mooiste. Bedenk maar eens een tocht die niet een van de standaard namen heeft. Meestal heet een tocht gewoon tocht;  molentocht, dorpentocht, Gooimeertocht. De  andere bekende namen zijn omloop, hel van, klassieker (of classico), ronde, rondje of toer. De hel van Wageningen, de hel van de heuvelrug, de ronde van Middelharnis, de omloop Flevopolder en de toer de force. En dat is er ook nog mooiste . Ik ken hier maar drie voorbeelden van. Limburg mooiste, Vlaanderen mooiste en dus ook Sallands mooiste.  

Sallands mooiste is vooral zo leuk omdat het klein is en toch net groot genoeg. Een toertocht met 200 deelnemers, dat is het net niet; 500 is leuk; 5000 is vervelend. Behalve drie raceafstanden zijn er ook nog 2 ATB tochten die veel volk trekken en een familietocht. ’s Middags is er muziek en een bar bij het sportorant. Er is ook een luchtkasteel en een grote trampoline voor de kinderen. Iedereen heeft lol.  Ik zou natuurlijk best wel iets te zeuren kunnen vinden. Tenslotte heb ik daarvoor doorgeleerd. Maar dan wordt het echt spijkers op laag water zoeken. Wie noemt een locatie bijvoorbeeld sportorant? Een restaurant annex sporthal. Nogal koddig. En ook het weer had best wat zonniger mogen zijn. Maar global warming werkt niet echt mee deze zomer cq voorjaar. We zullen het ermee moeten doen.

Ik zou ook heel graag willen dat dit leuke evenement gewoon een leuk evenement blijft. Laat het aub niet groeien of zo. Ik begrijp natuurlijk best dat groeien interessant is voor een organisatie. Het levert meer status op, meer tevreden deelnemers en wellicht ook meer geld in het laatje. Maar Sallands mooiste is juist leuk omdat het nog net niet echt groot is. Renners die bijvoorbeeld wel eens de Amstel Gold Race hebben gefietst of Limburg mooiste, die kan ik aanraden om hier weg te blijven. Alles wat die twee tochten hebben dat heeft Sallands mooiste niet. Er is geen onvertogen woord gevallen tussen deelnemers en omwonenden. Er worden geen ruzies uitgevochten op het fietspad. Er fietsen geen bierbuiken rond in een te groot Rabo shirt die zich in tempo hopeloos tegen een bult omhoog zwoegen. Het kost ook geen absurd bedrag van 40 euro of meer. Er is ook geen vervelende commerciële sfeer voor een of ander lokaal bier. Er is ook geen poeha kreet in de trant van rij-hem-samen-met-je-vrienden die door de organisatie wordt gepromoot. Er is sowieso heel weinig promotie voor deze tocht.

TIP voor iedereen dus. Ga volgend jaar NIET naar Sallands mooiste. En als je het dan toch doet, doe het dan stiekem.

Boogerd is een hypocriet varken

Vandaag is in het nieuws dat Michael Boogerd overweegt om juridische stappen te zetten tegen de NRC. Journalisten van die krant hebben namelijk een publicatie gedaan van wel een heel curieuze vorm van doping. Geen EPO, geen bloeddoping maar broer doping. Ik vind het een geweldig verhaal. Of het nu waar is of niet maar als een krant dit over me schrijft zou ik glimmen van trots. Het is zo absurd dat het bijna niet te bedenken valt. Voorafgaand aan de overwinning van Boogerd in de koninginnenetappe naar La Plagne zou hij bloed hebben gekregen van zijn broer Rini.  Zoiets verzin je gewoon niet. 

En nu is Boogie boos. Och gut,.. Ze hebben hem op zijn teentjes getrapt. Als het verhaal niet waar is dan zou hij gewoon kunnen zeggen dat het niet klopt en dat hij die overwinning op doodnormale EPO heeft behaald. Of dat hij mooie overwinning schoon heeft behaald. Dat laatste is overigens totaal ongeloofwaardig. Hij zou het ook kunnen bevestigen en toegeven dat in die tijd de gekste dingen werden uitgehaald. Het boeit mij ook niet eens zo of het verhaal nu waar is of niet. 

Wat mij bevreemd is dat er juridische stappen moeten worden gezet tegen een krant. Ik zou juist heel graag juridische stappen zetten tegen Boogerd zelf. Tegen zijn enorme oeuvre aan valse doping ontkenningen, Boogie hefet tien jaar lang stelselmatig en categorisch alle aantijgingen van doping heeft ontkend. Boogerd kon beter ontkennen dan fietsen. Iemand die jarenlang over van alles en nog wat heeft gelogen zou nu ineens juridische stappen gaan zetten tegen een journalist omdat die mogelijk een foutief stuk heeft geschreven. Sorry hoor maar dan wel je een heel erg hypocriet varken. 

Ik bedenk me nu dat ik ook maar eens juridische stappen ga zetten tegen het KNMI. Dat weer bericht van vandaag klopte ook weer eens voor geen meter. Ik zou in mijn rondje van vandaag langs de randmeren toch vooral droog weer moeten hebben met 25 tot 30 graden en noordoosten wind. Het regende echter af en toe en het was maar 21 graden en de wind was zuidwest tot noordwest. 150 kilometer lang heb ik zitten ergeren aan het KNMI. Zo kan het het niet langer. En het was ook niet voor het eerst dat ze ernaast zaten. Ze moeten voor de rechter worden gedaagd. 

Prijs op Sloten

Tijd voor een heroïsch verslag van een harde koers. Als half opgebaard lijk rol ik vandaag als derde over de meet. Mijn beste prestatie op Sloten ooit. En dat tijdens een stormkoers met een achterlijke hoeveelheid wind. Ik rij met de auto naar Sloten en ik huur voor de gein ook maar een tijdswaarneming chip. Dan kom ik tenminste in de uitslag terecht. Wat moet een mens anders op een zaterdagmiddag doen dan rondjes om de voetbalvelden fietsen. Ik hoorde vandaag iemand de uitspraak doen dat fietsen zinvoller was dan hardlopen. Nee echt. Wat ik vandaag doe, is echt rete ‘zinvol’. Mijn longen uit mijn lijf fietsen in 23 rondjes rondom de sportvelden. Dan ben je echt zinnig bezig. Niet dus.

Het waait dus vandaag en ik hou niet van wind. En koersen met harde wind is niet mijn specialiteit. Koersen met harde wind met een klein peloton eindigt meestal een versnippering van het geheel. Na een uur koers is het peloton in drie stukken gebroken. Een kopgroep, een mini-peloton en daar achter nog een mongolen waaier. Als ik goede benen heb, kan ik het peloton net bijhouden en hoef ik niet te lossen. Met een mindere vorm eindig ik in de mongolen waaier en geef dan na een paar ronden op.

Ik zie wel wat de koers brengt vandaag. Dat is zo’n beetje de insteek. Het zal wel rap gaan vandaag en om te voorkomen dat ik in de mongolen waaier terecht kom ga ik maar zo ver voor mogelijk vooraan rijden. Er worden wat ontsnap pogingen gedaan maar allemaal niet zinvol. Telkens zijn het kopgroepjes van 2 of 3 man. Die gaan het nooit redden. 50 km fietsen en een heel peloton van je af houden, dat werkt niet. We laten ze ook een beetje spartelen. Een ronde ze voorop laten rijden en daarna weer terugpakken. Lekker pesterig. Na 5 rondes ontstaat toch een kopgroep die wel stand kan houden. Geen idee hoe dat nu precies gebeurde en ook niet waarom ik er nu precies in terecht ben gekomen. Dat was niet echt het plan. Tenminste voor zover ik plannen had. We zijn met 5 man weg en we willen samenwerken. Waarom ook niet denk ik. Wielrennen is ook een beetje spelen. Na 2 rondes worden we toch wel weer gepakt en daarna zie ik wel weer.

Ook dat gebeurt niet. Er sluit een zesde renner aan die later de motor van de kopgroep zal vormen. We rijden nu dus met 6 en het peloton blijft jagen. Na 5 ronden fietsen we met 4 man er hangen nog 2 opgebaarde lijken aan. Die waaien er een ronde later af. Nog met 4 man dus en het is nog zo’n 30 km naar de meet. Waarom zit ik hier? Mijn pols staat in het rood en ik zou het niet eens erg vinden om weer door het peloton te worden gegrepen. Nog eens 30 km in dit moordend tempo fietsen vind ik niet echt een prettig vooruitzicht. Onze kopgroep verandert langzaam van een goed geoliede machine van 4 renners naar een kopgroep met een motor en 3 half opgebaarde lijken. De motor van de kopgroep doet meer dan 50% van het kopwerk en echt los van het peloton komen we ook niet. Bij elke doorkomst horen we onze voorsprong. 19 seconden; 22 seconde; 25 seconde; 21 seconden; 19 seconden; 21 ; seconde; 22 seconden. Hoe lang hou ik dit vol?

Met nog 5 ronden te gaan hebben we eindelijk 36 seconden en de volgende ronde 47. Het peloton heeft opgegeven en wij mogen de prijzen verdelen. In de voorlaatste ronde valt de beslissing. Onze motor demarreert en van mij mag die winnen vandaag. Zonder hem was ik toch nooit zo ver gekomen. In zijn demarrage kan een lijk volgen en ik moet passen. Met de andere renner fietsen we voor P3 en heel handig plaats ik op het bruggetje de goede demarrage en rij bij mijn kopgroep genoot weg. Ik word dus derde en ik rol als een half opgebaard lijk over de finish. Fietsen is echt zo tof.