Oer-Hollandse stadsfiets

Vandaag heb ik genoegen mogen smaken om op een oer-Hollands stadfiets te mogen fietsen. Of eigenlijk meer het ongenoegen. Mijn auto moest een dagje naar de garage voor onderhoud en ik leen een fiets bij de Kia dealer om weer naar huis te fietsen. Dit blijkt zo’n ding te zijn dat je voor 200 euro bij de Praxis op de kopt tikt. Geen stevige Gazelle die een paar generaties stand houdt. Ik krijg nu wel thuis de kans om de fiets nader te inspecteren. Dat vind ik dat wel weer grappig.

Er zitten 26 inch wielen in de fiets met 36 spaken. Theoretisch zou dat een bomb-proof wielset moeten zijn. Want hoe kleiner een velg en hoe meer spaken, hoe sterker een wiel zou moeten zijn. 26 inch is trouwens wel een vreemde maat in Nederland; bijna alles is hier 28 inch. Dat heeft vooral te maken met de lengte van de gemiddelde Nederlander. 26 inch is wel de wereldwijde standaard omdat de meeste mensen gewoon kleiner zijn. Een klein Chinees vrouwtje op een 28 inch fiets is geen porum. Ook alle wielrenwielsets zijn 28 inch en er zijn nog maar weinig wielrenwielen die 36 spaken hebben. De Zonda’s in mijn racefiets tellen 16 spaken voor en 21 in het achterwiel. En ze zijn ook nog eens veel stabieler en stijver dan de wielen in de leenfiets. Die 26 inch wieltjes die dus heel stijf en stabiel hadden kunnen zijn, blijken dus vooral zwabberwielen te zijn.

Er zit ook een rem op de leenfiets alleen had ik dat in eerste instantie niet in de gaten. Ik zocht naar remhendels op het stuur maar er bleek een terugtraprem op te zitten. Ik wist nog wel dat het bestond maar ik had ik er gewoon niet aan gedacht. En dat is nog een minpunt. Geen voorrem. Bij alle voertuigen geldt dat ongeveer 80% van de remkracht wordt gehaald uit de voorrem. Dit heeft te maken met het suffe feit dat zwaartekracht heet en ervoor zorgt dat het merendeel van de massa van een voertuig op de voorwielen rust tijdens een rem actie. Die banden hebben dus gewoon meer grip en remmen beter. Daarnaast zijn de voorremmen ook altijd groter en sterker uitgevoerd dan de achterrem. Goed, de leenfiets heeft dus geen voorrem. Een noodstop maken na een hellinkje brug af zit er niet in.

Het gewicht dan de fiets bedraagt 18,5 kg. Daar past mijn racefiets makkelijk 2 keer in. Beetje flauw om daar over te beginnen maar het is toch een vrij groot verschil. Gelukkig is er nog wel een ander detail dat opvalt waar ik lekker over kan zeuren. De ketting hangt slap. De fiets heeft geen volledige kettingkast en dus is de ketting niet goed beschermd tegen vuil, regen en zout. Dat laatste is overigens funest voor een fiets. Ga een winter lang met een niet beschermde ketting over gepekelde wegen fietsen en alles is kapot geroest voordat de winter voorbij is. Deze kettingkast biedt alleen bescherming voor je broekspijp. Daar zullen geen zwarten strepen op komen. En die slap hangende ketting is domweg gewoon een teken van slecht onderhoud. Wat je van een studenten fiets nog mag verwachten maar wat een beetje suf staat als die van een garage is. Ik doe ook een poging om het euvel te repareren maar de kettingspanner zit al op het einde van zijn bereik en dus dit lukt helaas niet.

Ik denk dat ik de volgende keer weer gewoon even mijn racefiets in mijn auto mik als die naar de garage moet. Zo slecht is die leenfiets nu ook weer niet maar ik ben verwend met echte fietsen en dat wil ik zelfs voor een stukje van 5 km van de garage naar huis liever op mijn racefiets fietsen.