Daarom mag ik deze middag en morgen een beetje niksen in een hippie dorp. Een van de dingen die je veel ziet in toeristische gebieden in Thailand zijn kleermakers die je een maatpak kunnen aanmeten. En ze bewaren je maten, dus je kunt extra pakken nabestellen vanuit Nederland. Er is geen enkele kleermaker in Pai te vinden. Geen markt voor. Je kan hier beter de dertiende tattoo shop beginnen. Een beetje econoom zou denken, een dertiende, zou je daar wel aan moeten beginnen? De concurrentie is moordend. Maar hier kan dat. Je kan ook het zevenentwintigste café beginnen waar je pizza's, koffie en lokaal thai voedsel gaat verkopen. Of een café waar je konijnen kunt knuffelen, daar is er pas een van (geen grap). Of je begint de zoveelste barber shop. Wil je er hier namelijk een beetje bij horen, dan heb je gewoon en tattoo nodig een piercing. Plus hippie kleren. Geen idee eigenlijk hoe de jaren 60 hippies erbij liepen, de moderne hippie gaat gekleed in een pofbroek, een katoenen los hangende ruime blouse, teen slippers en een tas van de lokale markt. Plus een paar tattoos uiteraard en een piercing door je neus. Mannen zijn het liefst kaal met een ruige baard, vrouwen doen graag aan rasta kapsel. En zowel voor de baard als het rasta kapsel geldt, liefst in een vage kleur, groen of zo of roze.
Ik hoor er dus hier eigenlijk ook niet bij. Mijn uiterlijk lijkt in geen velden of wegen aan het hierboven omschreven stereotype, ik ga ook geen scooter huren en ik ga ook geen nieuwe tattoo zetten. Ik vind het allemaal wel grappig, ik ben een buitenstaander tussen volk wat meer op aliens lijkt.
1 opmerking:
Pijn is fijn, bloed is goed! En laat nog wel ff een fiets-tattoo zetten, dat hoort erbij!
En denk ook even aan je collega's die weer keihard zitten te bikkelen...
Een reactie posten