Dit wordt Thailand vakantie numéro zes; ik lijk wel verslaafd aan dit Zuid-Oost Aziatische land. Het wordt ook de vierde keer Chiang Mai, vliegen met fiets nummer negen, voor de vierde keer overstappen op Doha en voor de negende keer een Azië reis. Misschien mag ik me nu wel een beetje ervaren reiziger gaan noemen.
Het wordt ook een soort trip-down-memory-lane. Ik ga deze keer namelijk echt helemaal niks nieuws doen. Thailand is niet nieuw en fietsen aldaar al helemaal niet. En dat is tegenstrijdig aan het reizigersvirus in mij. Ik wil altijd iets nieuws, iets anders, geconfronteerd worden met een nieuwe cultuur. Of gewoon onderweg wat problemen tegenkomen. Als alles van een leien dakje gaat, gaat het teveel lijken op een verblijf in een vijf sterren gevangenis. Reizen moet jeuken, mooi zijn, ontspannend en soms moeilijk tegelijkertijd.
Ik heb ook serieus andere bestemmingen overwogen voor deze wintervakantie, maar het was toch allemaal net niks. Of ik vond de keuken toch niet alles, of ronduit te onveilig, of grote kans op prut weer. Zuid-Korea of Japan is te koud, Indonesië te nat, nieuw-Zeeland te ver en Honduras te gevaarlijk. Ik begin gewoon te lijken op een notoire oude zeur of op een verwende westerse yup die kieskeurig is geworden.
Ik denk dat ik domweg zin had in Thailand en fietsen. Zin in noedelsoep, pad thai, massage. Zin in vriendelijk mensen, voedselmarkten en ik vind Thaise vrouwen gewoon mooi. En Kerstmis is toch al niet aan mij besteed. Dus ga ik maar gewoon doen waar ik zelf zin heb. Fietsen in de bergen onder een brandend zonnetje van 30°C. Misschien een beetje saai en een aan de veilige kant, maar ik heb er nu wel heeeeeeeeeel erg veel zin. Maandag en dinsdag nog even werken en woensdag vliegen.
Yes! Yes! Yes! Vakantie😎
Geen opmerkingen:
Een reactie posten