Als voorbereiding op de Transalp (28 juni t/m 4 juli) reis ik samen met mijn fietsmaat af naar de Vogezen voor een trainingskamp van 4 dagen. Het weer bij aankomst is onheilspellend. Het regent als we aankomen; ’s avonds vallen er enkelen forse hoosbuien en de lucht is asgrauw. De volgende morgen gaan we met een regenjack in de rugzak op weg voor de eerste rit. Op de eerste col van de dag gaat Peter er direct vandoor. De Suunto loopt op naar 180 en ik laat een gaatje vallen. Als we boven staan, vraag ik of het op de volgende cols iets minder mag. “Even uitproberen” grapt Peter terug. Op de grand Ballon doen we het wat rustiger aan. Het is boven op de route du crête erg bewolkt; er hangen dreigende onweerswolken en af en toe fietsen we door flarden mist. We fietsen zonder pauze te houden de route van 94 km uit. Het zal zo wel gaan regenen en we zijn liever nog voor de buien weer terug in het hotel. Onze vrees blijkt echter ongegrond. ’s Middags klaart het op; de zon gaat schijnen en het wordt lekker warm. De komende drie dagen hebben we prachtig weer. Zonnig, warm tot zeer warm, geen spat regen en af en toe een briesje. ’s Middags loop ik even naar het dorp. Er blijkt een suf sculpturen festival aan de gang te zijn en er finisht een kleine profkoers. De renners van Diquigiovanni blijken in ons hotel te zitten. De renners krijgen flink veel pasta met kaas voorgeschoteld en dat terwijl de begeleiders aan de andere tafel aan de wijn en frieten zitten. Verschil moet er zijn.
Rit twee gaat over de ballon de Servance en de ballon d’Alsace. Peter heeft er weer zin in vandaag en ik heb moeite om zijn wiel te houden. Pas op de laatste de col van de dag is hij degene die moet lossen. Het is nu ook als behoorlijk warm en met 120 km op de teller tellen de laatste meters van de col du Bramont zwaar. De volgende twee ritten (nr 3 en vier) gaan over heel veel cols. In dag 3 zitten 8 cols en in dag 4 maar liefst 10! Dat klinkt als veel maar in de Vogezen is het makkelijk colletjes scoren. Sommige collen krijgen je gewoon gratis mee. Vanaf de col de la Vierge is het 2 km afdalen naar de col du Bramont. Maar ja, voordat je op de Vierge staat moet je wel eerst 10 km klimmen. De temperaturen liegen er niet om de laatste 2 dagen. ’s Middags is het boven de dertig graden en dan heeft het lichaam het moeilijk. Ongeveer 80 tot 85 procent van geleverde energie wordt omgezet in warmte; de rest wordt gebruikt om snelheid te maken of te klimmen. Als je met 30+ graden een berg beklimt in de volle zon, moet het lichaam alle zeilen bijzetten om het koel te houden. Ik lijk wat beter tegen de hitte bestendig dan Peter. Vandaag ben ik degene die het tempo bergop bepaalt.
Na 4 dagen fietsen ben ik wel tevreden over de vorm. Het is nog niet goed genoeg voor de Transalp, maar 4 dagen zwaar fietsen hou ik makkelijk vol. Nog een maandje trainen en dan gaar het feest in de Alpen beginnen. Ik verheug me nu al de pijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten