Tot zover de samenvatting en de lovende woorden. Tijd voor een ontnuchterend blik op het geheel. Angkor Wat is een tempelcomplex in verval in de bossen. Het zijn een hoop oude stenen. Punt. Die drie dagen die ik nodig zou hebben, dat bleek voor mij 3 uur. Genoeg voor drie tempels. Angkor Wat zijn oude stenen. Net zoiets als de Akropolis, het Romeins amphi theater, Machu Picchu en Stonehenge. Allemaal oude steden, allemaal indrukwekkend. Laat ik daar duidelijk over zijn, het maakt indruk. Maar ik krijg nu niet meteen de neiging om hier drie dagen lang naar oude stenen te gaan kijken. Na een ochtendje oude stenen vind ik het ook wel weer leuk geweest. En er zijn dingen waar ik dagen achtereen naar kan kijken maar die zijn op een hand te tellen. Een vinger zelfs. En dat zijn bergen, ik krijg nooit genoeg van hooggebergte. Wel van oude stenen. En ik vraag me af of dat voor meer mensen geldt. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat iedere toerist die hier rondloopt drie dagen, of erger een hele week, naar oude stenen wil kijken. Ik zou stomverbaasd zijn als het merendeel voor het drie dagen ticket is gegaan. Alleen als je echt heel veel afweet van de hindoe, vishnoe en Boeddha cultuur en je zelf helemaal hebt ingelezen over het tempel complex en zijn geschiedenis, dan kan ik me voorstellen dat je hier een week voor uittrekt. Maar de doorgewinterd smartphone toerist valt niet in die categorie. De meesten zullen toch wel zo slim zijn en niet op hun reisgids vertrouwen en het bij een dagje oude stenen kijken laten?
Ik vind de tempels overigens wel mooi en indrukwekkend. En ik zou het ook zeker iedereen aanraden die ooit in Cambodja is. Als je de kans hebt, ga dan even naar de tempels kijken. Bekijk eerst in de reisgids welke tempel je wilt zien want er zijn er veel te bezichtigen en ze zijn allemaal een beetje anders. Ik ben wezen kijken bij Ta Prohm en dat voor de reden dat hier heel mooi de reuze tropische bomen het complex overwoekerd hebben. Als een soort van mega slagaders liggen de wortels van de bomen om en in de muren van de vervallen tempel verstrengeld. Ik krijg hier een beetje het Efteling sprookjes gevoel bij. In de Efteling is alles nep maar deze tempel ziet eruit alsof hij gisteren nog fungeerde in een waar gebeurde sprookje uit duizend en een nacht. Betoverend mooi.
Maar voorlopig ben ik weer even genezen van oude stenen en morgen stap ik weer op de fiets.
2 opmerkingen:
Leuke blogentries. Maar nu is het weer tijd keihard kilometers te maken! In de zon, met 30 graden. Dat dan weer wel.
Kilometers maken! Stoempen! Het snot voor je ogen fietsen! Tot het gaatje gaan!
Altijd wat!
Een reactie posten