woensdag 8 september 2021

Een groot rondje Spanje plus een stuk Pyreneeën

De samenvatting:

- 2192 km. Twee duizend honderdtweeënnegentig kilometer
- 21 etappes
- drie rustdagen
- menu del dia, menu du jour
- un coca cola zero y un pincho de tortilla
- gemiddelde dag afstand 104 km
- langste dag afstand 135 km
- 23.000 hoogtemeters, drieëntwintig duizend!
- 23 tinto de veranos
- 7 hotels
- 14 campings
- nul massages
- een lekke band op een gravel route van meer dan 100 kilometer lang
- twee mini mini tubes tandpasta
- alle dagen handwas en een keer een echte wasmachine
- heel veel blikjes en flesjes aquarius
- acht kittekatten en drie twixen (die dingen die vroeger Raider heette)
- een keer gezwommen
- twee mede bagage fietser ontmoet en stukje mee samen gefietst
- hoogtepunt was de Tourmalet met 2115 meter boven zee niveau
- twee lange schuil partijen voor enorme plens regens
- een nieuwe koerstrui gekocht, van de Tourmalet
- 187 Santiago wandelaars gezien. Of zoiets
- de leegte ervaren van de Spaanse hoogvlakte
- twee grens passages. Geen douanier gezien
- hoogste slaapplek was op 1190 meter
- nul valpartijen
- maximum snelheid 79 kmh
- wind, vaak op het eind van de dag vol in het gezicht
- vino tinto, vino blanco, un quart de vin blanc,  un pression, una cerveza
- café con leche, café solo, une grand café au lait
- napolitanos, pain au raisins, bocadillo con jamon als ontbijt
- een mini tube zonnebrand
- 34/32 tot en met de 50/11
- vaak 30+ °C
- heeeeeel veeeeeel smileys onderweg, vooral op mijn gezicht ;-)

dinsdag 7 september 2021

Onbedoeld de Tourmalet over

Ik hark langzaam de laatste kilometers over de Tourmalet omhoog. Vanaf de oostzijde kun je de top niet zien liggen. Op het laatst draai je het hoekje om naar links en dan ben je plots boven. De laatste zes kilometer ben ik bezig naar een Nederlandse dame op een racefiets toe te kruipen. In het begin van de klim zat ze net voor ons en nu is ze weer in beeld. Ik kruip langzaam weer naderbij maar op de top houdt ze 50 meter over. Boven op de col waait het hard. Het restaurant is dicht, terwijl er volgens mij best goede zaken gedaan kunnen worden. Er komen motoren boven, e-bikers, wielrenners en een paar verdwaalde fietsers met bagage. Er was wel wat andere vorm van commercie aanwezig. Er werden foto's gemaakt, maar ik denk niet dat ik daar heel vrolijk op kijk. In een steile rottige haarspeldbocht naar rechts stonden ze te fotograferen. Mijn gezicht staat inmiddels op oorlog en ik was niet eens van plan over de killer klim van de Pyreneeën te fietsen. Ik ben vandaag halverwege de etappe er toe bewogen door Hannes. Ik kwam hem gisteren tegen op de camping en hij bleek bezig om van Barcelona naar San Sebastian te fietsen. De Aspin en de Tourmalet en als het nog kon ook de Aubisque stonden vandaag op zijn menu. Ik was eigenlijk alleen de Aspin van plan, maar die klim ging zo gemakkelijk dat ik maar besloten had die Tourmalet erbij te doen. Waarom ook niet? We hadden hetzelfde klim tempo en we konden wat ervaringen over fiets vakanties delen.

Op de laatste 6 km los ik Hannes, bij hem ging plots het licht uit. Hij fietst ook teveel. Meer dan hij eigenlijk aan kan. Hij wil bepaald onweer voor zijn een fietst nu dubbele dag afstanden. Zoiets houd je niet lang vol. Op de top nemen we afscheid en wisselen nog even telefoon nummers uit. Daarna stort ik me in de afzink naar Lourdes toe.

zaterdag 4 september 2021

Las diferencias - les différences

- Spanje kent mooiere wegen. Het is vaak prachtig nieuw asfalt.
- Frankrijk kent veel meer campings.
- Spaanse campings kennen altijd een bar plus restaurant. Franse campings soms.
- Spanjaarden eten laat. Op de terrassen wordt vooral gedronken, eten doet men vaak binnen. Franssen eten tussen de middag op het terras en drinken 's avonds.
- In Frankrijk kun je een café gourmand bestellen als nagerecht. In Spanje kun je tapas krijgen. En tinto de veranos. Heerlijk in de zomer.
- Spaanse zoete broodjes als ontbijt zoals een croissant of een chocolade broodje zijn groter dan in Frankrijk.
- Spanje is veel meer uitgestorven dan Frankrijk, zeker in de binnenlanden.
- Spanjaarden dragen mondkapjes volgens de regels, ook over de neus dus. Franssen klooien maar wat aan.
- In Frankrijk heb je een pass sanitaire nodig om te mogen eten. Spanjaarden vinden alles goed.
- Spanjaarden halen fietsers bijna overal heel ruim in. In Frankrijk doen ze ook hun best.
- Haringen zijn soms onmogelijk de grond in te krijgen in Spanje
- Spanjaarden bouwen hun hele kampeerplek vol. Caravan, voortent, luifel plus kooktent.
- Franssen rijden in Franse auto's, Spanjaarden rijden ook in Seats.
- In Frankrijk rijden motoren rond, in Spanje slechts soms.
- In beiden landen wordt gefietst, als recreatie.
- Ik vind de Franse keuken verfijnder in tegenstelling tot de Spaanse, die wat eenvoudigere gerechten heeft. Maar daarom niet minder lekker.
- Een qr code scannen om het menu te kunnen bekijken is typisch Spaans.
- Spanjaarden spreken extreem rap. Als je een drankje bestelt, moet je zonder adempauze erbij vertellen dat je ook wat wilt eten. Een milliseconde pauzeren na 'coca cola zero' en de serveerster is al weg.
- Franse terrassen hebben meestal regelnummer zodat je gemakkelijk naar de bar kan stappen en vragen of je nummer 124 kan betalen. 
- In Spanje wordt veel gerookt. Covid lijkt daar geen invloed op te hebben gehad.
- Spanje kent nog steeds prachtige parken midden in de stad. Altijd aangenaam vertoeven.
- In Spanje kun je zo'n beetje op elk moment van de dag aan de bar aanschuiven voor een drankje plus een tapa. Frankrijk kent vastere etenstijden.
- In Frankrijk krijg je vaak een koekje bij de koffie.
- Er zijn veel Aziaten in Spanje. Ik heb zelfs grote chinese supermarkten gezien aan de rand van de stad.
- Witte en rode wijn zijn in beide landen goed te pruimen
- Contactloos betalen wordt in beide landen gewaardeerd en is super handig.


vrijdag 3 september 2021

De Pyreneeën over

Hagelstenen kletteren hard op het terras neer, net nadat ik mijn hoofdgerecht krijg opgediend. Ik zit binnen, het voorgerecht was een groot bord macaroni met pittige tomatensaus. Het hoofdgerecht bestaat uit drie stukken gegrild vlees en slappe frieten. De mensen die buiten op het terras zaten, zijn nu binnen komen schuilen. De bestelling van het menu del dia heb ik een beetje op goed geluk gedaan, de kaart was alleen in het Catalaans. Van een Spaanse menu kaart ken ik veel gerechten wel. Catalaans is een taaltje apart. Ik vind het niet mooi klinken,  net alsof ze overal medeklinkers tussen willen zetten, gewoon om de taal harder te maken. Het is geen playa (strand) maar platge. Wat moet je met die extra tg klank? Catalaans komt overigens met dezelfde moeilijkheid als het Spaans. Ze spreken het super snel, ik vermoed dat ze er wedstrijden in houden. Zoveel mogelijk lettergrepen binnen een minuut over je tong krijgen. Zonder haperingen of versprekingen.

Het restaurant zat niet boven op de top van de col de la Creueta. Boven op de col was niks. Een paar geparkeerde auto's, maar geen bar, restaurant of überhaupt een col bord. Het restaurant kwam na een stukje klim in de afzink. Het was iets voor half twee dat ik daar stopte. Mijn timing voor het middagmaal en de hagelbui, kwamen precies goed uit. Het begin van de rit was echter nogal rommelig. Ik wilde vandaag naar Ax-les-Thermes fietsen, maar daar bleken wat haken en ogen aan te zitten. Volgens Google zou dat een slordige 110 km zijn, maar Google stuurde me doodleuk door een tol tunnel heen. Garmin stuurde me veel verder om. Ik begreep in eerste instantie niet echt waarom. Wat meer Google werk leerde dat ik nergens kon vinden of de tunnel verboden was voor fietsers. Ik kwam wel een verhaal tegen dat je voordat je de tunnel in fietst op een knopje moet drukken dat overig verkeer kan zien dat er een maloot in de vijf kilometer lange tunnelbuis zit. Een ander verhaal ging over een fietser die zo weinig zag, dat hij tegen de tunnelwand aan fietste. Hij was zo blij als een klein kind dat hij daarna een lift kreeg van een busje. Nog een ander verhaal was van een Spaanse fiets bond die de tunnel als extreem gevaarlijk betitelde.

Dan maar de omweg die Garmin voorstelde. Daar bleek een klim in te zitten uiteraard, waarvan ik na een aantal kilometers de naam zag. Col de la Creuea, obert. Dat laatste betekent 'open' in het Catalaans. Mooi, ik kan er overheen. Waar overheen eigenlijk? Pas halverwege de klim wordt duidelijk dat  dit een serieuze pas is. Twintig kilometer klimmen naar een hoogte van 1888 meter. Het hoogste punt tot nog toe deze vakantie.

Na de omweg laat ik het plan Ax varen, dat gaat te ver worden vandaag en ik moet nog een hoge pas over. Tijd om een camping te zoeken, ook al zit ik nog steeds op 1200 meter hoogte. Mijn slaapzak kan daar wel tegen. De eerste camping blijkt super goed verstopt, de tweede vind ik wel. Dat is weer een voordeeltje nu ik weer in Frankrijk zit, daar wemelt het van de campings.