Regen in paradijselijk Thailand. Naarmate ik zuidelijker kom, neemt ook de bewolking toe en ik had al uit de weergrafieken begrepen dat hoe zuidelijker hoe minder droog het droge seizoen is. In Kuala Lumpur regent het gewoon het hele jaar door. En op fietsdag 7 en 8 krijg ik te maken met veel regen. Vooral dag 7 kenmerkt zich door het feit dat het 's morgens vroeg begint te regenen en dat dat in de loop van de dag alleen maar heviger wordt. Na 72 km zit ik in Wiang Sa en hier is het inmiddels stevig gaan hozen. Dit is niet leuk meer. Een beetje gemiezer of lichtjes regenen met een temperatuur van 25 graden, is nog niet zo'n drama maar dit is echt niet grappig meer. Wiang Sa ziet er groot genoeg uit om een hotel te moeten hebben, ook omdat het op een kruispunt ligt van twee grote doorgaande wegen. Ik fiets langzaam door het stadje heen om een hotel bordje te kunnen spotten maar na 3 km fietst ik stadje weer uit zonder een hotel te hebben gezien. Dan maar even vragen. Met wat Engels, Thais en wat internationale gebarentaal vind ik het al rap een hotel waar ik een mega kamer krijg voor slechts 15 euro.
De volgende dag die iets minder nat verloopt fiets ik naar Krabi waar ik voor de helft van het geld van gisteren een hotel boek. En elke 7 en een halve euro is dit hotel allesbehalve waard. In vergelijking met gisteren had dit niet meer hoeven kosten dan één euro. Het heet hier K-guesthouse. Geen idee wat ze met die K bedoelen in het Thais of Engels maar ik vertaal hem naar alle Nederlandse scheldwoorden die met een K beginnen. Ik had van te voren de kamer moeten bekijken want dan had ik zeker verder gezocht. Om maar eens te beginnen met er allemaal mis is, bij deze een beginnetje. Mijn kamer heeft een tweepersoonsbed dat net in de kamer past. Ik moet constant om het bed heen schuifelen dat tussen twee muren is ingeklemd. Er zit geen raam in met direct licht van buiten. Geen handdoek, toilet zonder toiletpapier op de gang, douche op de gang. Geen stopcontact om mijn scheerapparaat op te laden, geen kasten, geen dekens. En gisteren had ik dus een hotelkamer die zo groot was dat er sprake was van het feit dat ik niet om een bed moest heen lopen maar dat ik juist naar mijn bed moest toelopen als ik wilde gaan slapen. Ik had een kamer waar ik in rond kon lopen, kon dansen als ik het zou kunnen. Ik heb er ook mijn wielren kleding uitgewassen, iets waar voor ik in K-hotel nog eens 100 baht boete zou krijgen ook. Echt gezellig hier. Tip voor Krabi gangers,.... Drie keer raden, ga niet naar het K-guesthouse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten