BMW zegt sorry.
Ik ben sinds kort in het bezit van een heuse BMW motorfiets. Dat klinkt
mooi en het rijdt ook prachtig maar niet alles deugt aan de motor. Ik
heb wat gezeur gehad met het brandstof informatie systeem. Dat is nette
manier om te schrijven dat ik zonder peut aan de kant van de weg heb
gestaan. Op weg naar huis slaat de BMW plots af midden op de Waterlandse
weg. Dat is een tweebaansweg waar 80 de maximum snelheid is maar waar
door veel verkeer ook 100 kmh wordt gereden. Hier wil je als motorrijder
absoluut niet stil komen te staan. En de berm is geen optie. Dat is
zachte zompige poldergrond waar ik een motor niet meer uit ga krijgen.
Op de boordcomputer staat dat ik nog voor 33 km brandstof aan boord heb.
Het reservelampje is ongeveer 45 km geleden gaan branden. Volgens het
boekje heb ik bij een brandend reservelampje nog ongeveer 4 liter peut
aan boord. En de motor verbruikt ongeveer 1 op 23. Die info blijkt dus
compleet waardeloos te zijn. Ik duw de motor 300 meter verder naar een
bushalte toe. Ik pak de bus naar een tank station 1,5 km verderop en
loop met een jerrycan euro95 weer terug.
Enigszins geïrriteerd meld ik dit verhaal aan de lokale dealer. Deze
geven mij een lezing over de vorm van de brandstoftank en hoe lastig het
toch allemaal is om de informatie tot in de details te laten kloppen.
Ze hadden net zo goed een passage uit de Bijbel kunnen voordragen. Dat
is even informatief. Wat koop ik hiervoor? Niets. Het systeem is gewoon
prut en BMW zegt sorry. Oplossen kunnen ze het niet.
Rose zeg sorry.
Nog een bedrijf waar ik recentelijk ruzie mee heb gehad. Het achterwiel
van de nieuwe Rose fiets was kapot. Het Easton EA70 wiel (achter) had
een gebroken spaak en volledige ingevreten body. En dat pas na 4000 km.
Ik stuur het wiel op naar Duitsland en vraag of ze beide euvels willen
repareren. Dat leek me een gevalletje garantie. Rose dacht daar heel
anders over. De spaak reparatie is gratis maar of ik voor de body even
60 euro wil dokken anders sturen ze het wiel niet terug. Ik vind het 3
keer onzin. Een wiel hoort veel langer mee te gaan dan 4000 km. Daar mag
ik als consument toch wel vanuit gaan. Ik zal toch niet elke 4000 km
een reparatie van 60 euro moeten slikken. Ik probeer Rose in alle
redelijkheid te overtuigen maar ze zijn me kennelijk als klant liever
kwijt dan rijk. Rose zegt sorry voor de waardeloze service maar ik moet
wel betalen.
Ik zeg geen sorry.
Ik werk momenteel aan een change voor Rabobank. Iets moeilijks met
bankpasjes en extra lange sleutels. Vreselijk ingewikkeld gedoe met
encryptie, versleutelde sleutels en onbegrijpelijke script regels. Als
we het niet goed bouwen, lopen Rabo klanten de kans dat ze straks niet
meer kunnen pinnen. Het is geen moment bij ons opgekomen om de boel maar
de boel te laten en de hele handel te laten versloffen. Ach, het zal
wel loslopen. De laissez-faire mentaliteit. Dat nooit, denken we hier.
Ik werk voor een bedrijf waar de producten gewoon voor 100% moeten
deugen. Geen tiende van een promiel minder. Wij zeggen geen sorry. Rabo
pasjes werken gewoon. Ook straks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten