Ik ga gewoon de lange route rijden en
ik ben eerder terug dan de rest. Impossible, grapt Nicola. Hij is een
slecht grappenmaker en hij begrijpt ook niet dat zijn fietshotel ook
wel eens renners aantrekt die iets beter getraind zijn dan de
gemiddelde toerfietser. Niet om nou over mezelf op te gaan scheppen
want in de Granfondo zelf heb ik geen schijn van kans om ook maar in
de buurt van de besten mee te rijden. Maar de meesten hotel gasten
hier vinden meer dan 100 km fietsen in de bergen onbespreekbaar. Ik
ben wel wat meer gewend.
De start is heerlijk Italiaans
hectisch. De eerste 20 km is vlak of licht dalend. Daarna begint het
klimwerk pas. Het is dus kunst om bij te blijven met het tempo dat er
vanaf de eerste minuut goed inzit. De weg is gelukkig afgezet en met
een paar 100 man stormen we over de doorgaande weg heen. Rotondes en
vluchtheuvels omzeilend. Ik zie een valpartij gebeuren waar ik net
achter zat en netjes omheen kan rijden. “Zo, dat ruimt lekker op”
denk ik nog. Na 20 km en een gemiddelde van 45 kmh begint het
klimmen. Eerst met een langzaam stijgende weg van 1-2 % en 5 km later
begint de eerste van de 3 klimmen van vandaag. De groep valt nu
uiteen en ik ga eens op mijn hartslag letten en pak een bidon. Op het
eerste stuk had ik even geen tijd voor. De eerste klim is er een in
heel veel etappes. Na een paar km stopt de klim en gaat het even
dalen of is het vlak. Telkens denk ik: “En nu gaan we echt dalen”.
Maar dan begint een paar km later weer een stuk klimmen.
De tweede klim van de dag is wat korter
en gaat ook in etappes. Maar deze is wat overzichtelijker dan de
eerste klim. Het laatste stuk is er een om in te lijsten. Mijn teller
geeft al een kilomter lang een gemiddelde aan van 12% en op de
laatste 500 m zie ik zelfs 14% op het display staan. Ik ben nu wel
toe aan een tweede set benen. De huidige hebben de neiging om te in
de kramp te schieten. Boven op de klim tap ik een volle bidon water;
in de hoop de kramp te onderdrukken. Dat lukt gelukkig ook. De derde
klim is een makkie, een soort weggevertje. 8 km klimmen met 4-6 %.
Het mag ook wel eens prettig klimmen. In de laatste afdaling is het
flink gaan plenzen. Ik probeer al fietsend mijn regenjack aan te
trekken. Dit wil maar niet lukken. Na 3 min klooien, stop ik heel
even om mijn armen goed in de mouwen te frotten. Ik daal verder
rustig af. De weg is kletsnat en ik kom graag heelhuids thuis.
Bij de finish zie ik al 5 hotelgasten
staan. Ze zijn ergens verkeers gereden. Dat is een kunst op zich en
hotelgasten die wel de goede route hebben gereden komen een paar
minuten na mij binnen. Ik grijns inwendig en had de kop van Nicola nu
wel willen zien.
de cyclo in cijfers:
122 km
2483 hoogtemeters
4h22
gemiddelde snelheid 27,9 kmh
max snelheid 77 kmh (geen idee waar;
volgens mij is dit een vergissing veroorzaakt door een ander signaal)
gemiddelde pols 157
maximale pols 182
2 bidons sportdrank
1 bidon water
2 Snelle Jelle's
1 energie gel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten