Nog meer pech onderweg

Pechgevallen lijken een stempel te gaan drukken op deze vakantie. Op de heenweg heb ik mijn auto tegen de vangrail aan geparkeerd en vandaag lag ik in een greppel met stekeldoorn planten en mijn fiets lag bovenop me. What's next?

Moet ik ook nog een bot breken? Worden opgelicht onderweg? Malheur aan de fiets? Ik begin me zorgen te maken wat mijn volgende net niet helemaal oplettende actie voor gevolgen gaat hebben.

Goed eerst die greppel maar eens uitleggen. Het Pamplona plan is vanochtend vervangen door een Huesca plan. Da's ook een stad in Spanje en ik was er nog nooit. Mijn ochtend begint met regen als ik nog in mijn tent lig. Jottem, gisteren viel ook al de hemel naar beneden, er kon blijkbaar nog wel wat bij. En voor vanavond voorspellen ze weer buien. Daarmee was het Huesca plan geboren. Fietsen, hotel, lekker eten in de stad. Een route had ik niet paraat, daarvoor zijn de navigatie speeltjes. Ik blijf maar in die dingen vertrouwen, God weer waarom. Want na het greppel verhaal en het eruit klauteren, sta ik bij een bord wat waarschuwt voor drijfzand. En niet veel later moet ik een kolkende rivier doorwaden. Dertig meter breed. Tuurlijk Wahoo. Daar waag ik me wel aan. Dat werd een gevalletje heel ver omrijden over een verzameling steenslag wegen.

Van het akkefietje greppel kan ik de navigatie niet de schuld geven. Dat was botte pech. Er lag een grote boom op de weg en daar moest ik overheen. Niks echts problematisch. Ik stap af. Pak mijn fiets op en wil mijn voet op de boom zetten. En dan schiet plots mijn andere been weg in een diepe greppel. Ik had die greppel helemaal niet gezien. Compleet overwoekerd met planten. Mijn been zakt weg, nog verder weg. En daarna was er geen houden meer aan. Ik val achterover de greppel in, vol met stekeldoorn planten en de fiets kon ik uiteraard niet tegenhouden en ligt nu bovenop me. Grrrrr,..... dit is niet grappig. Ik moet die fiets van me af duwen om me hieruit te bevrijden, maar dan moet ik dus ook kracht zetten en zoals ik al schreef, ik lig in de stekeldoorn planten. Daarna doet ik alles met heel veel voorzichtigheid. Fiets weg duwen. Ergens houvast vinden. Langzaam gaan staan. En daarna alle stekels uit mijn kleding plukken. Mijn lichaam is een hele verzameling schrammen rijker. Niks ernstigs, een beetje oppervlakkige schade. Maar ik vind dat ik even wel genoeg pech heb gehad.