Santiago gaat hem niet worden. Tijd voor een change of plans. Ik ben niet religieus, katholiek of toe aan een bedevaart. Maar dat is niet zozeer om van richting te veranderen. Ik heb eigenlijk niet zoveel zin om min of meer dezelfde weg terug te fietsen en het waait kanonnen hard in het noorden van Spanje. Daarnaast snap ik ook bijzonder weinig van de Santiago wandelaars. Ik heb vandaag kilometers lang het pad gevolgd. Een rechttoe rechtaan gravel weg langs de route National. Rechts dor gras, links een snelweg en daar weer langs industrie. Hadden ze nou echt niks mooiers kunnen bedenken?
Vanuit Burgos loopt een andere bekende route door Spanje heen. El camino del Cid is een cultureel toeristische route die grofweg van Burgos naar Valencia loopt. De route is gebaseerd op het verhaal van ridder Rodrigo Diaz de Vivar, bijgenaamd El Cid, uit de 11de eeuw wat in dichtvorm is opgeschreven in de laat 12de, begin 13 eeuw. Hij veroverde de stad Valencia op de Moren, die de stad weer terug inpikten na diens dood.
Goed tot zover de Wikipedia beschrijving. Ridder hupseflups trok dus op zijn paard half Spanje door om de Moren mores te leren. Opgetekend, opgeleukt en aangedikt door een stel ijverig monniken in ontelbare kloosters. Wat nu rest zijn een boel rode bordjes langs de weg die de route markeren. Het begin van de route is alvast tien keer mooier dan het Santiago pad. En super rustig ook, zo rustig dat ik de Spanjaarden zou willen aansporen om de route een toeristische boost te geven in de hoop dat het aantal campings, winkels en restaurants onderweg wat uitgebreider wordt. Dat gebrek aan bevoorrading zou nog wel eens een dingetje kunnen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten