Ik zit in de kantine en met mij nog 600
man. Dadelijk gaat de Board of directors een presentatie houden over
de status van de bezuinigingsrondes. Eigenlijk mag ik het geen
kantine noemen. Het heet officieel bedrijfsrestaurant. Dat is een
dure naam om de prijzen op te drijven. Sinds we een nieuwe cateraar
hebben, neem ik tegenwoordig mijn eigen bammetjes mee. Geen zin om
daar het drievoudige voor te willen betalen als ik diezelfde
boterhammen in het bedrijfsrestaurant zou kopen. En het is een
kantine. Zolang je ergens een boterham met hagelslag kan kopen, dan
verdient het de naam restaurant niet. Ooit gepoogd om bij een echt
restaurant een boterham met jam te bestellen?
Nee, dat dacht ik
al.
Mark Staalman zal dadelijk het woord gaan voeren. Dat
is de CEO van deze toko. Ik verheug me er nu al op. Ik zit naast een
collega alvast het komende praatje te analyseren. Straks krijgen we
een boeiende speech, begin ik. Zo'n presentatie waarbij je vanaf de
eerste tot de laatste minuut geboeid zit te luisteren. Ongeacht of we
nu slecht of goed nieuws te horen krijgen. Dit wordt weer een
feestje. Onze baas kan echt boeiend vertellen. Hij is een geboren
betoger die een publiek voor zich kan winnen door een helder verhaal
te vertellen. Precies met de goede intonatie, af en toe een halve
grap en toch steeds serieus. Als dit bedrijf ooit ten gronde gaat aan
wanbeleid of aan een tegenzittende markt, dan kan onze grote baas zo
aan de slag in de politiek. Hij is een geboren redenaar.
NIET
DUS!!! Na anderhalve minuut zijn mijn gedachten weggedwaald. Ik moet
nog een mailtje beantwoorden, besef ik en ik zit te bedenken hoe ik
de java release netjes in Netbeans krijg. Barst,.... toch afgeleid.
En ik had me nog zo voorgenomen om mijn aandacht erbij te houden. Ik
doe nog een poging om het verhaal op te pikken. Mark vertelt dat
hij graag wil dat we na de presentatie 4 headlines hebben onthouden.
Na het noemen van de vierde, ben ik de eerste al weer kwijt en nu ik
dit blog schrijf, ben ik ze alle vier al vergeten. Wat ben ik ook
toch een warhoofd. Vier simpele feitjes onthouden en dat mislukt
al.
Het volgende lid van de BOD komt aan het boord. Onze
Duitse vriend Gerard Mayer blijkt perfect Nederlands te zijn gaan
spreken en hij weet een aardig verhaal te houden over de jaarcijfers
van 2011. Een gave op zich. Vervolgens komt Jan Bloemendaal aan het
woord. Het derde lid van de BOD. Ook zijn verhaal is boeiend om te
volgen. Waarom houden die twee niet de hele presentatie?
Als
je ergens niet goed in bent, besteed het dan uit. Ik doe ook geen
onderhoud aan mijn auto. Dat laat ik aan Volkswagen over. Ik werk ook
niet als tolk. Dat is niet handig met een stotter. Mischien moet
Mark eens ten rade gaan bij zichzelf of het heel misschien toch
niet beter zou zijn om anderen wat meer aan het woord te laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten