Het rondje Markermeer is 150 km lang.
De lengte wordt doorgaans iets langer omdat het leuker is om over de
dijken te rijden dan over de fietspaden langs de kaarsrechte
provinciale wegen. Het rondje kent ook een 'point of no return'. Als
ik bij Hoorn zit, dan heb ik 75 km gedaan. Terugrijden is dan even
ver als het rondje afmaken. Tot aan Hoorn heb ik wind tegen. En ik
hou al niet zo van wind. Maar als het goed is moet vanaf Hoorn alles
wind mee worden. Tot aan Enkhuizen klopt dit ook maar op de
Enkhuizerdijk staat de wind welliswaar mee maar ik merk er niet
zoveel van omdat het fietspad net aan de verkeerde kant van de dijk
ligt. Vanaf Lelystad is alles weer wind tegen. Honderd kilometer wind
tegen, 20 km wind mee en 30 km geen wind. Vanaf de Enkhuizerdijk trap
ik vierkant op mijn fiets. De teller stoort voor de zoveelste keer
vandaag. Ik rij geen 1,8 kmh. Nog zoiets waar ik me aan kan ergeren.
Apparaten die niet of half werken. Ik geef er eens een tik tegen.
Kijken of dat helpt. Niet dus. Ik tik iets te hard en een of ander
stukje plastic breekt af. Nu is het kreng helemaal waardeloos
geworden. Ik ruk het hele apparaat los en prop alles in mijn
achterzak die ik bij de eerste de beste prullenbak leeg. Zo, dat is
een ergernis minder.
En waarom leggen we niet gewoon overal asfalt aan? Klinkerwegen met een superstijf wielren frame en banden met 8 bar is echt geen pretje. Naarmate ik vermoeider raak, ga ik het steeds irritanter vinden. Mijn rug doet al pijn na 5 uur in het zadel. Een verzameling klinkers die lukraak op het wegdek zijn gemikt, kunnen me even gestolen worden.
Als ik thuis kom val ik plat op bed en
blijf een half uur liggen. Dit was geen leuk rondje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten