Franse Fransen

Fransen maken graag een praatje.

Fransen maken graag een praatje in het Frans.

Fransen weten zich geen raad als de gesprekspartner geen Frans spreekt.

Ze kunnen het gesprek niet netjes afsluiten met een, sorry ik spreek geen of slecht Engels. Ze lijken zich daarbij ook onprettig te voelen. Ze lijken te worden geconfronteerd met hun Frans zijn. Ze wonen in Frankrijk, ze spreken Frans, ze eten Franse producent, ze drinken Franse wijn, Franse kazen, Franse hammen, Franse eieren, Franse brood van Frans graan en ze rijden in een Peugeot. Ze gaan in Frankrijk op vakantie. Op Franse mayonaise in de supermarkt staat vermeld dat gebruikte eieren Franse eieren zijn. Die zelfde supermarkt staat vol met Franse wijn en pastis. En dan probeert er zo'n rare fietser Engels met me te praten. Hoe kan dat nu? Hij rijdt godbetert op een Origine, da's een Frans merk.

Ik heb het nu al meerdere maken meegemaakt.
'Bonsoir'
'Bonjour'
'Ça va'
'Oh ..ça marche'
Dan volgt een Franse zin die mijn beperkte kennis van de taal te boven gaat. En ik vraag,  sorry can you do English too? Apologies my French is not so good. Einde gesprek. Ze mompelen meestal nog wat, niet echt tegen mij gericht. Ik weet ook niet tegen wie wel, of wat ze precies mompelen.

Dit verhaal geldt niet voor elke Fransoos, maar wel voor veel. Het is niet zo dat jongeren beter Engels spreken, meestal wel iets vaker dan ouderen. Echt een duidelijke richtlijn wie Engels spreekt en daarmee internationaal denkt, is er niet. De ene campinghouder spreekt goed Engels en is duidelijk de 50 al gepasseerd, de volgende fietser van in de 30 haakt direct af bij het eerste Engelse zinnetje. Bij Worldline, het bedrijf wat ik onlangs verlaten hebt en wat van origine Frans is, telt veel werknemers die noodgedwongen door het internationale karakter van het bedrijf plots Engels moesten gaan praten. Soms kon ik niet horen of ze Engels of Frans spraken. Hun Franse accent was zo dominant dat het Engels nauwelijks nog naar Engels klonk.

Aan de ene kant denk ik dat ze gewoon in hun school opleiding heel weinig Engelse les krijgen en zich overrompeld voelen als er plots een buitenlander voor hun neus staat die beleefd vraagt of er op Engels kan worden overgeschakeld. Ze beseffen zich plots dat ze weinig internationaal zijn ingesteld en alleen maar Frans en Fransen snappen. Aan de andere kant dat verhaal van die mayonaise met Franse eieren, dat is echt niet verzonnen voor dit blog. Dat ben je echt wel een stelletje heikneuters.