Visa voor Vietnam

Twee maanden geleden heb ik in Nederland een letter of arrival gekocht en nu moet ik Ho Chi Minh AirPort nog een stempel in mijn paspoort krijgen. Als ik de kist uitstap wordt heel verrassend nogmaals om mijn boarding pas gevraagd. Honderd meter verder moet ik een geel formulier inleveren dat de meesten in het vliegtuig al hadden ingevuld maar toen lag ik waarschijnlijk te slapen. Dat bleek een soort gezondheidsverklaring die ik ter plekke invul. Als je daar een kruisje teveel zet, mag je direct de quarantaine ruimte in. De stempel in mijn paspoort haal ik bij de landing visa waar ik het thuis ingevulde formulier en de bijbehorende letter of arrival inlever. Plus twee pasfoto's waarvan ik er weer een terug krijg.

Een Vietnamees roept vervolgens na een tijdje je naam om en dan mag je 25 USD afrekenen en krijg je je paspoort weer terug, met stempel  De Vietnamese doet heel hard zijn best om de vreemde namen goed uit te spreken en kijkt daarna heel hoopvol de ruimte in of er iemand reageert. Van alle names die in hoor, kan ik niks zinnigs breien. En het zijn allemaal Europese namen die genoemd worden en mensen reageren ook direct. Ook ik blijk als door een mug gestoken te reageren op ghemi ros. Ik herken wonderbaarlijk genoeg mijn eigen naam daar in. De volgende horde is de paspoort controle. Er zijn heel veel paspoort loketten open en overal zijn de rijen kort. Hooguit 10 man voor en toch sta ik 10 minuten in de rij. Op het bureau van de douanebeambte zie ik een vooroorlogse pc staan wat goed een pentium V zou kunnen zijn. Zijn bureau blad zie blauw van de stempel inkt en na een minuut naar mijn paspoort te hebben getuurd, krijg ik die weer terug.

Nu nog even een taxi zoeken en naar mijn hotel toe laten brengen. Over het verkeer kan ik nog minstens 10 blogs vol schrijven maar dat komt later wel. Eerst eens wat slaap inhalen.