Gisteren heb ik me een ongeluk gezocht naar mijn hotel in Sri Racha en vandaag op eerste kerstdag zit ik op Ko Si Chang, een klein eilandje op een dik half uur varen van de kust. Kerstmis in Thailand is zo gek nog niet. Het heeft tal van voordelen. Geen Christmas van Wham hoeven aanhoren en geen kerstversiering te hoeven zien die de elektriciteitsrekening doet ontploffen. Ook geen kerstfilms, diners of van die andere gezellige dingen waar ik doorgaans niet zo goed in ben.
Dat van dat hotel gisteren was trouwens niet grappig en weinig bevorderend voor het vertrouwen in mijn eigen oriëntatievermogen. Ik had een hotel geboekt in Sri Racha met de zeer cliché naam Seaview hotel. Het ligt dan ook echt aan de kust aan de drukke lange straat langs de kust. Hoe moeilijk kan het dan toch zijn dit te vinden? Toch ben ik er bijna een half uur zoet mee geweest. Hetgene wat me behoorlijk op het verkeerde spoor zette was de straatnaam die ik in de mail van booking.com vond. Die straatnaam was op de open streetmaps en maps.me totaal onbekend. Die hoofdstraat langs de kust is namelijk nogal lang en als ze de goede zijstraat erbij vermelden, zou dat al een stuk hebben gescheeld. Gelukkig staat er ook een plattegrond van het stadje in de lonely planet waar ook mijn hotel op staat vernoemd. Nu moet ik het toch kunnen vinden. Maar helaas leek dat plattegrondje toch niet echt op de open street maps in mijn Garmin dus ik kon het hotel niet goed aanwijzen. Dan maar een paar keer die hoofdstraat op en neer fietsen en dan zie ik het vanzelf wel. Geen idee waarom maar ik presteer het om in totaal drie keer er langs te fietsen zonder het hotel op te merken. Dan toch maar eens vragen. Niet mijn favoriete oplossing want aanwijzingen van Thai zijn niet altijd even helder. Als ze het weten, sturen ze je de goede kant op en als ze het niet weten, dan sturen ze je ook een kant op. Gelukkig vind ik daarna het hotel vrij snel. En het lag dus echt in die hoofdstraat en de gevel laat niets te wensen over omtrent het feit dat dit het Seaview hotel is. Ik was er met mijn hoofd niet even bij, denk ik.
Over Ko Si Chang kan ik beter het beste niets schrijven. Niet dat dit blog duizenden lezers per dag trekt maar ik zou het heel heel erg prettig vinden als alle Thailand mongool toeristen dit nooit zullen ontdekken. Het is hier heerlijk rustig, weliswaar zonder idyllisch langgerekte witte standen maar wel met hele mooie baaien en schitterende vergezichten. Een dagje naar een eilandje, brommertje rijden, seafood eten en ergens een plons nemen. Kerstmis vieren in Thailand? Ja, dat kan dus. Of eigenlijk juist niet. Het is dan weliswaar eerste kerstdag vandaag maar ik word er aan niets door herinnerd. Ik zie alleen maar zon, zee, een hobbelweg langs de kust en een lunch met inktvis en garnalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten