De route van zondag door Zuid-Limburg was 10 keer mooier.
Vele betere wegen en veel mooiere landschappen. We slapen zondag ook uit tot
half 8! En we rijden niet eerst naar St Geertruid toe maar we pakken de route
wel in Simpelveld op. Halverwege de route komen we dan bij start/finish en
daarna zien we wel of er nog pijlen hangen. Ik sla een stuk route dat over
Belgisch grondterrein gaat vandaag. Bij de grens keer ik rücksichtsloos om en
pak een short-cut. Ik moet hierbij even denken aan een mooi verhaal over Johan
van der Velde. Deze oud-renner met een bajes verleden rijdt op een gegeven
moment sponsor gasten rond tijdens een koers die deels over Nederland en deel
over Belgisch grondgebied gaat. Hij rijdt echter ergens in de grenstreek expres
verkeerd; dit tot ergernis van de gasten in zijn auto. Zij weten echter niet
dat er nog een arrestatie bevel van de Belgische overheid tegen van der Velde
loopt. En bij de start/finish stuit ik
op de volgende mini-ergernis dit weekend. Ik moet wachten op mijn collega’s en ik
heb wel zin iets hartig in plaats van de zoveelste Snelle Jelle. Bij de bar doe
ik een poging om een broodje Hamburger te bestellen. Maar ik kan niet met geld
betalen. Ook zoiets onhandigs.
Wat is er toch mis met geld? Gewoon van die briefjes en
muntjes om mee te betalen. Waarom toch weer zo moeilijk gedoe met bonnen? Eerst
in de rij staan om bonnen te kopen, dan een hamburger scoren en daarna weer het
restant aan bonnen inleveren tegen geld. Ingewikkelde ruilhandel dat het kopen
van een hamburger nodeloos ingewikkeld maakt. Vorige week bestelde ik bij het infocentrum
van de Nürburgring een broodje braadworst. Ik sta klaar om 3,80 uit mijn
portemonnee te vissen maar de dienstdoende medewerkster vraagt om mijn Ringkarte.
Wat bedoelt u? Een ringkarte?
In een poging van de Nürburgring om extra rap failliet te
laten gaan is de Ringkarte geïntroduceerd. Dat is een apart betalingssysteem
vergelijkbaar met de mh2d bonnen. Voordat ik een broodje braadworst kon afrekenen,
moest ik eerst ergens een ringkarte gaan aanschaffen. Vervolgens daar geld op
storten en dan kon ik pas afrekenen. En dan later weer een poging doen om de
restant waarde van de kaart terug te krijgen. Ik kan me namelijk niet voorstellen
dat ik er 3,80 op zou kunnen storten. Als je als organisatie geen cash geld wil
hebben (en die gedachtegang snap ik ook nog), zorg er dan voor dat er alleen
elektronisch betaald kan worden. En ook daar zijn al prachtige IT systemen voor
bedacht. Maestro, PIN en creditcards. Hartstikke makkelijk en zeer betrouwbaar.
Waarom moesten die Duitser nou weer perse hun eigen systeempje bedenken? Het
broodje hamburger en het broodje bratwurst heb ik beide niet gekocht. Ze zoeken
het maar uit met hun klungelgeld. Mijn halsstarrige houding omtrent die soort
ongein blijkt wel goed voor de lijn te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten