Ik was niet van plan om dit weekend een cyclo te rijden. Ik
wist ook helemaal niet dat deze tocht vandaag verreden zou worden. Ik was niet
van plan om voor het derde weekend op rij naar het Zuiden te rijden om te
koersen. Het was meer een impuls actie. Eigenlijk stond er gisteren een Equens
motor rit op het programma. Lekker ontspannend een tochtje toeren op de BMW en
met collega’s bijpraten en onderweg ergens lekker eten. Helaas moest de
organisator de tocht afblazen omdat zijn vader op sterven lag.
Op vrijdagavond zit ik te bedenken wat ik dit weekend dan
wel ga doen. Op het fiets forum zie ik een aankondiging voorbij komen waarin
wordt gemeld dat deze cyclo bestaat en of iemand hem gaat rijden. Ik kijk even
op de Franse site die met google translate in het Nederlands is vertaald. Dan
maar de Franse versie lezen. Ik mag de cyclo wel. Niet te moeilijk; 130 km met
1800 hoogtemeters en een paar honderd deelnemers. Inschrijven kan niet meer
online maar de op de dag zelf kan nog wel. Het kost 20 euro en de start is om
9h00. Ik denk DOEN!!
Vrijgezel zijn heeft ook zijn voordelen. Ik hoef niet met
kinderen, honden, katten of een partner rekening te houden. Altijd doen waar ik
zelf zin in heb. Dolle pret. Ik rij zaterdag avond af naar Luik om in een
goedkoop F1 hotel te slapen. ’s Ochtend om half zeven opstaan, ontbijten en
naar Verviers rijden. Het is koud ’s ochtend bij de start. Niet meer dan 8
graden maar het wordt heel zonnig vandaag. Ik doe alleen armstukken aan die ik
onderweg kan afstropen. De start is een en al hectiek. Geen leuke hectiek deze
keer. Ik hou wel van een beetje chaos maar dit vind ik aan de enge kant. We
rijden met 400 man Verviers uit en iedereen lijkt wel vooraan te willen rijden.
De weg is knudde en versmalt op bepaalde punten door een smallere weg of
tegemoet komend verkeer. De eerste 10 km blijft dit nerveuse gedoe en pas bij
de eerste klim komt er rust in het peloton en gaan mijn benen in de fik. Mijn pols
schiet de hoogte in en de groep breekt in meerdere stukken. De rest van de dag
is heel simpel. De groep waarin ik zit, is een man of 50 groot en blijft de
komende 100 km bij elkaar. We hebben een motorrijder voorop rijden die de weg voor
ons schoon veegt. Het tempo is niet kinderachtig; het algemeen gemiddelde voor
vandaag zal uitkomen op 34,1 kmh. De groep is redelijk aan elkaar gewaagd. Op
elke klim trekt het een beetje uit elkaar maar komt in elke afdaling ook weer
samen. Pas in de laatste 2 klimmen vallen er grotere gaten. Ik heb wonder boven
wonder nog frisse benen in de aanbieding en op de laatste klim trek ik de boel
nog maar eens uit elkaar. De finish in Verviers is even chaotische als de
start. Ik zou het leuker hebben gevonden als ze de weg echt zouden hebben afgezet.
Het is nu EN keihard fietsen EN op de verkeersregelaars letten. Dat is toch een
rottige combi. Ik finish na 3 uur 49 minuten en 11 seconden. En JA, ik heb
heerlijk pijn geleden vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten