Observaties op Java en Bali

1 Audi
1 Volvo
2 Mercedesen
1 MG
De Volvo en de Mercedes waren oudjes, de andere twee niet. Verder zie ik alleen maar Aziatische autos, Toyota Daihatsu, Honda zijn dominant. Maar waar laten die vier Europese autos hun onderhoud doen?

Je hotel pasje om je hotel deur mee open te krijgen is ook nodig in de lift. En waag het niet om het pasje te gebruiken om naar de zesde te gaan als je kamer op de vijfde ligt. Dat mag dus niet. Met de trap gaan, mag ook niet.

Het verkeer is oerstom. Ze kunnen niet rijden, ze zien geen gevaar, het is kanonnen druk. Inhalen over een doorgetrokken streep met naderende tegenliggers is hier geen uitzondering. Ik heb een stuk getreind om het verkeer te ontlopen. Ik ga nooit meer fietsen op Java, ook niet in Taiwan. De twee meest verkeersonvriendelijke landen waar ik ooit heb gefietst. Het is gevaarlijk, hier lang fietsen gaat geheid een ongeluk opleveren. En het erge is dat ze zelf niet inzien dat hun gedrag gevaarlijk is. Ik ben zelf ook niet de meest voorzichtig ingestelde. Er zit in mij altijd nog een klein jochie dat nergens gevaar ziet, maar ouderdom heeft me geleerd het kleine jochie te negeren. Zo doe ik soms toch iets verstandigs. Het lijkt wel of elke Indonesische chauffeur een infantiele kleuter in zich herbergt die het begrip gevaar niet eens kent en er ook nog naar luistert.

De keuken lijkt in niets wat wij kennen van Indonesische restaurants in Nederland. Babi Pangang heb ik nog nergens gezien. Babi is varken en het is een moslim land. Dus,.....

Ze doen ook aan boeven belasting. Dat zijn entree kosten die een veelvoud zijn van wat Indonesiër betalen. Denk aan een factor tien. De meeste dingen zijn echter spotgoedkoop. Het is in velen opzichten ook een arm land. Ik bedoel, ik heb ook mensen kleding in de rivier zien wassen.

Het merendeel van wat ik op Google maps zie, blijkt in de praktijk anders. Wegen die super rustig lijken, kunnen net zo goed super druk uitpakken. Openingstijden zijn een indicatie. Restaurants bestaan niet meer. En tempels verdwijnen zomaar.

De meeste hotels zijn super goedkoop. Omgerekend voor zo'n 30 euro slaap je een luxe 4 sterren hotel. Uiteten in een lokaal restaurant met plastic stoelen en wc-papier als servet, kost nog geen 5 euro. En dan krijg je twee hoofdgerechten en een drankje. In een luxe restaurant aan zee, en verse vis, betaal je het dubbele.

Er wordt veel gerookt en weinig bier gedronken. Het goedkoopste pakje sigaretten kost iets meer dan een euro. Of dat voor lokale begrippen nu echt duur is of niet, weet ik niet. Ik ken het modale inkomen niet, en AI helpt me hier ook niet verder, maar het is vergelijkbaar met een lokale maaltijd, of een retourtje Bali Java met de boot. Een grote fles Bintang (620 ml), het lokale biermerk, kost in een restaurant 5 euro. In de supermarkt is geen bier te koop. Moslims hé, maar het is er dus wel. Dat varken is nog veel moeilijker te krijgen.

Het eeste opvallende verschil tussen Bali en Java is dat er Bali landschap te zien is. Bijna heel Java is zo super bebouwd dat je altijd wel tegen een gebouw aankijkt. Bali is rustiger en daar zie je wat vaker zee of bergen. Vooralsnog een verademing. Het verkeer is even knudde als op Java. Dat helaas ook.

Bali kent een andere tijdzone dan Java, UTC+7 en UTC+8. Mijn telefoon was op Java al op Bali tijd gesprongen. Lekker verwarrend allemaal. Geo lokatie had er even geen zin in.