Speed-biken

Zijn vooroordelen waar? Leuke retorische vraag en mijn ervaring is dat het antwoord hier op is, meestal wel. Zo heb ik zelf ook een heleboel vooroordelen over e-bikes en speed-bikes. Maar klopt hier ook iets van? Met die vraag in mijn achterhoofd bezocht ik afgelopen weekend de bike-Motion; dat is zo’n beetje de grootste beurs in de Benelux voor racefietsers en mountainbikes. Een van mijn vooroordelen over e-bikes is dat deze helemaal niets te zoeken hebben op een sportieve beurs. De organisatie dacht daar kennelijk anders over en er was zelfs een heus buitenparkoers waar de e-bikes konden worden getest. Ik wil geen e-bike, ik wil geen speed-bike en ik wil er al helemaal niet op gezien worden. Maar ik wilde ze wel voor een keertje testen. De gewone e-bike die slechts 25 kmh kan, vind ik compleet oninteressant maar de speed-bike die 45 kmh schijnt te kunnen, die onzin wil ik wel eens aan den lijve ondergaan.

Vooroordeel 1: Op een speed-bike hoef je nauwelijks moeite te doen om hard te fietsen.

Helemaal waar! Met speels gemak rij ik 30-35 kmh, even versnellen en ik zit op de 40 kmh. Geen centje pijn, niets vermoeiends aan. De ondersteuning stond op maximaal; dat betekent dat ik er 500 Watt aan vermogen aan de fiets wordt gegeven.

Vooroordeel 2: een speedbike heeft helemaal niets met fietsen te maken.

Half waar. Een speed-bike ziet eruit als een fiets en de gehele zithouding plus de trappende beweging zorgt ervoor dat het net voelt alsof je echt fietst. Het voelt ongeveer alsof je van een 4% helling naar beneden fiets en een beetje moet bijtrappen om de snelheid niet onder de 25 te laten komen. Kracht, vermoeidheid of inspanning zijn allemaal zaken die niet voorkomen bij speedbiken. De snelheid is die van een brommer, het gevoel is van een niet al te steile helling af fietsen.

 
Vooroordeel 3: Je bent beter af met een brommer of een snor scooter.
Helemaal waar! De fiets waarop ik reed, kostte maar liefst 4000 euro. Van hetzelfde merk (Stromer) waren ook fietsen te koop van 6500 euro. Een scooter kost hooguit 2000 euro en van dat geld dat je overhoudt, kun je makkelijk genoeg benzine kopen om 50.000 km te kunnen scooteren. En op een scooter hoef je ook niet meer te trappen.

Vooroordeel 4: Je houdt jezelf voor de gek als je denk dat je toch nog iets doet.

Ook helemaal waar! De inspanning die nodig is om vooruit te komen is vrijwel verwaarloosbaar. Het lijkt nog met meest op een fietsen op een spinningfiets met heel weinig weerstand op een laag tempo.

Toch fijn van de bike-Motion dat ze me de kans boden die speed-bikes te mogen testen. Speed-bikes zijn dus enorm duur nep-fietsen die meer weg hebben van een brommer en iedere berijder mag ik gewoon dagelijks voor de gek houden. Ik stel bij deze ook voor om een nieuwe naam voor de e-bikes en speed-bikes te bedenken. Mijn voorstel is de Luiwammes-fiets. Bedoeld voor echt luiwammesen.

Gezocht: fietsroute in Vietnam

Waar ben ik precies aan begonnen? Dat is wat ik af zit te vragen als ik voor de veertiende keer de kaart van Vietnam bekijk. Google earth en de open street maps heb ik ook al veelvuldig bekeken maar echt wijzer word ik er vooralsnog niet van. Een geschikte fietsroute door Vietnam bedenken lijkt ingewikkelder dan ik had gedacht. Cambodja leek mij veel lastiger om te bepalen of daar een geschikte route te vinden was maar dat had ik snel uitgezocht. En naar Thailand heb ik nog helemaal niet gekeken.

Even uitleggen. Mijn volgende fietsreis  gaat naar Vietnam, Cambodja en Thailand. Vliegen naar Ho Chi Minh stad en dan fietsen naar Bangkok om vanuit daar weer naar huis te vliegen. Een lekker simpel plan waarvoor ik al 2 dingen geregeld heb. Een vliegticket bij Qatar Airways en een hotel voor 2 dagen in Ho Chi Minh. Nu alleen nog even een route bedenken. Mijn vakantie duurt 29 dagen en op basis van gemiddelde afstanden weet ik dat ik dan zo’n 1800-2200 km kan fietsen. Een beetje afhankelijk van hoeveel bergen er in de route zitten en hoe mijn vorm aldaar gaat zijn. De korte route tussen het voormalige Saigon en de hoofdstad van Thailand is echter maar 900 km. Er is dus voldoende ruimte om een lange d-tour te maken. Mijn plan was om die omweg in Vietnam te doen. Eerst eens een stuk door Vietnam fietsen en dan af te dwalen naar Bangkok. In Cambodja ben ik sowieso een week zoet om het land te doorkruisen en ook voor het laatste stuk door Thailand heb ik ook een weekje nodig.

In Thailand is het niet moeilijk om goede wegen te vinden; over Cambodja had ik twijfels over de kwaliteit van de wegen en over Vietnam wist ik sowieso niet zo veel maar de kaart die ik aangeschaft had, deed mijn vermoeden dat er vrij veel goede wegen waren. Maar nu ik de details zit uit te werken om een rondje van 2 weken uit te stippelen, zie ik toch wat beren op de weg. Of eigenlijk, ik zie die mooie wegen niet zo terug. Het ging mis toen ik het stukje route tussen Gia Nghia en Di Linh probeerde in te tekenen. Ik maak vooraf vaak een gpx track die ik op mijn Garmin kan laden. Dat is de beoogde route. Veel fiets ik niet altijd van dit soort beoogde routes maar het is een soort houvast. Onderweg wil ik nog wel eens afwijken omdat de werkelijkheid toch anders dan was bedacht. Maar de belangrijkste redenen om af te wijken is toch wel mijn eigen eigenwijsheid of slecht weer. Volgens de kaart loopt er tussen Gia Nghia en Di Ling een rode weg. De legenda leert mij dat dit de doorgaande wegen zijn in Vietnam en de legenda kent geen grotere wegen dan deze dikke rode lijn. Heel duidelijk is de legenda overigens ook niet. Als eerste soort weg staat dus die rode weg vermeld maar wel met de aanduiding ‘secondairy road’. Het tweede soort weggetje op de legenda is een smalle gele weg die heel verwonderlijk de naam ‘major route’ krijgt. De gele weggetjes op de kaart doen verder absoluut niet vermoeden dat dit de grotere doorgaande wegen zijn. Het zal wel een domme verwisseling zijn.

Als ik met behulp van Garmin Basecamp de route aan het volgen ben, stuit ik plots op een groot meer waar de weg ophoud. Huh? Mijn kaart kent dat meer niet en de weg loopt daar ook gewoon door. Dan maar eens op google earth kijken. Daar is het meer ook op de zien maar de weg loopt wel langs het meer verder. De weg lijkt op een weg in aanleg en is nu alleen nog maar een groot breed zandpad. Helaas, kan ik niet met google street view kijken. Dat bestaat niet in Vietnam; niet voor dit weggetje maar ook voor de rest van Vietnam. Het zal wel een politiek dingetje zijn maar Vietnam kent in tegenstelling tot Cambodja en Thailand geen street view. Ook in Laos staat deze feature uit. Ik moet me dus behelpen met google earth en veel details zie ik niet van bovenaf. Gelukkig zijn er wel wat foto’s te zien die in de buurt van de weg genomen zijn. Daar valt iets meer uit te concluderen. Ik speur de hele route nog eens na die ik tot dusver had getekend, allemaal over rode wegen dus. Ik zie daar brommertjes rijden op onverharde buts wegen. Dat begrip rode weg, zijnde een grote doorgaande weg, blijkt soms een matig geasfalteerd een-baans weggetje te zijn. Soms met echt asfalt, soms dus onverhard, soms verhard maar in bijzonder slechte staat.

Mmm,…. Even puzzelen nog.