Een ode aan de grootse bijzaak van de wielersport. Dat is wat er gisterenavond in de grote zaal van Tivoli Vredenburg te zien was. Een lange bonte aaneenschakeling van wielercommentaar, Franse chansons, dichters en een ode aan de wielergeschiedenis. Het was net een koers als op TV; soms boeiend, soms saai, soms meeslepend en met een aangekondigde finale en dito winnaar. De winnaar of eigenlijk twee winnaars van vandaag, zijn de Nederlandse oud tour winnaars, Jan Janssen en Joop Zoetemelk. De winnaar vandaag is de gele trui. Joop en Jan zitten omringd door acht Nederlandse oud gele trui dragers en worden onder luid applaus begroet. Utrecht eert de Nederlandse tour helden.
Maar voordat de finale aan bod is, gaat er een lange stoet verhalen aan vooraf. Muziek, verhalen en dichters. Het beste wieler commentaar duo ter wereld, Jose de Cauwer en Michel Wuyts, vertellen het wereldberoemde verhaal over hoe Fignon de tour verloor van Lemond met het minieme verschil van 8 seconden. Hilarische is het verslag, heroïsch en een tikkie aangedikt. Of misschien ook wel heel erg aangedikt maar dat boeit niet. Het is een genot om naar deze twee mannen te luisteren. Ik verheug me nu al op 3 weken tour en drie weken lang elke dag deze twee mannen naast me op de bank te hebben zitten. Iedere echte wieler liefhebber kijkt al jaren naar Sporza als er koers op TV is. Geen groter contrast kon er zijn gisterenavond met Mart die als een vervelende oude man op het podium stond te orakelen over een stukje lang vervlogen geschiedenis dat echt niemand kon boeien. Of het andere contrast. Giphart gaf Ducrot een veeg mee uit de pan. Hij volgt de tour bij de NOS voor de onzin uitspraken van Ducrot. Het is slecht Nederlands, slecht wielercommentaar en verdient een hoofdprijs in de categorie jongetjes-van-twaalf die proberen een heroïsche tekst bedenken. Giphart ligt dubbel van zijn uitspraken. Hier lusten de neerlandici echt geen brood van. Want wat moet je nu met teksten als, de Schlecks eten hier zwart brood, of zie hem achterstevoren op zijn fiets nog met alle wilskracht uit zijn lijf aanharken bij dat laatste wiel. Of nog beter, Zo! Die Fedrigo heeft een neus als een zinksnijder. Mart kwam nog op het podium om zijn eigen glazen in te gooien met twee uitermate saaie verhalen; Ducrot werd te kakken gezet door Giphart. Ja, daarom kijk ik dus ALTIJD naar onze Belgische vrienden.
Uiteraard mochten ook de Franse chansons niet ontbreken en de bicycle race van Queen was ook present. De band Ocobar begeleide op schitterende wijze alle solo zangers. Maar het nummer over de ronde van Steensel gewonnen door ene Knegsel, konden ze ook niets meer van maken. Dat was zo’n typische jij-non-zin-in-een-biertje moment. Ik loop wel even naar de bar. Groot respect heb ik ook voor de stadsdichters die ruiterlijk toegaven de ballen verstand te hebben van wielrennen maar wel de prachtigste proza in elkaar kunnen steken. Dat was een fantastische voorbeeld van hoe mooi het gesproken woord kan zijn over de meeste uitputtende sport ter wereld. En natuurlijk was er nog de petje-op-petje-af quiz. 1400 honderd man en vrouw spelen allemaal heel netjes volgens de regels het Holland sport spel. De vragen werden gesteld door Wilfried de Jong, vandaag geflankeerd door Herman de schermen man. En winnaar gaat met weg met en wit koerspetje en de eeuwige roem.
Kortom, deze avond had alles wat wielrennen zo mooi maakt. Ik kan nu niet langer wachten, laat die tour de France nu maar beginnen. Ik heb er zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten