Ik eet 2 boterhammen en maak mijn fiets klaar; ik vul een bidon en pomp de banden op. Wielrenkleding aantrekken en rugzak pakken. Om daarna naar Amsterdam te rijden voor de trimmers koers op Sloten. Een van de vele normale manieren om een zaterdag door te komen. Ik schrijf me in, rij 3 trainingsrondjes en sluit aan bij de start van de koers. Hmmm,,… het is druk vandaag. Ik schat dat er een negentig-tal renners en 3 rensters klaar zijn voor vertrek. De speaker spreekt ons toe en het blijkt dat ik vandaag start in een 2-daagse. Hoezo 2-daagse, vraag ik me af. Moet ik dan morgen terug komen voor de 2de dag? Het is toch altijd gewoon een normale rit in lijn. Gewoon een uur koersen plus 6 rondes en dan weer naar huis. Niet dus. Het is een 2-daagse maar dan wel een hele rare 2-daagse. Niet morgen is de tweede dag maar volgende week zaterdag geldt als de tweede dag. Eigenlijk nogal nep dus. Het gevolg is dat er geen eindprijzen zijn maar wel 2 premiespurts. Over een week worden er maar liefst 15 bekers uitgereikt. Dat zien we dan wel weer. Eerst maar eens vandaag uitzingen.
De koers gaat hard vandaag. Na 23 ronden en dus 58 km staat er een gemiddelde op mijn teller van 42,6 kmh. Da’s best pittig. De eerste 20 km rijdt ik op kop van het peloton mee en na een half uur zijn er 6 renners weg. Ik besluit op kop van het peloton te gaan rijden om vaart te maken. Dat mislukt; ik ontsnap. Barst, dat heb ik weer, nu moet ik alleen door naar de koplopers. Ik kom dichterbij, ik kom nog dichterbij. Ik kom op 100m, ik kom tot 100m, ik kom tot 100m, ik blijf hangen op 100m en nu krijg ik tegenwind. Mijn hartslag staat op 191 en ik plafonneer. Dan niet. Ik laat me afzakken tot het peloton dat inmiddels op oorlogssterkte is gekomen en volle bak achtervolgt. Ik sluit achteraan en geloof het verder wel. Daarna blijft het oorlog. Er blijft hard gereden worden. In 10 km tijd zie ik het gemiddelde op mijn teller stijgen van 40,4 kmh naar 42,3 kmh. Ik ben blij dat ik kan volgen. De 2 premiespurts moet ik laten lopen. Ik ben allang blij dat ik het laatste wiel kan houden. De laatste 2 ronden blijven hard gaan. Een ronde telt 2,55 km en de laatste 5 km rijden we gewoon 48 kmh gemiddeld. Alsof het normaal is. Ik handhaaf we op wonderlijke wijze redelijk van voren en sprint mee voor de vorm. Ik haal een topsnelheid van 58,5 kmh en eindig als 17de. Niet echt een wereldse prestatie.
Zondag rij ik een duurtraining via Almere, Eemnes, Hilversum, st Maartensedijk, Maarsen, Breukelen, Woerden, Zegveld, Wilnis, Vinkenveen, Abcoude, Baambrugge, Weesp en weer terug naar Almere. Goed voor 131 km en een enorme bult wind. Zo krijg ik toch nog het idee van een 2-daagse. ’s Middags val ik slaap op de bank.
1 opmerking:
17e is niet slecht. De volgende keer wat minder plaffoneren!
Een reactie posten