Bonifacio Efteling

Noordoosten wind voert me vandaag naar Bonifacio. Dat was net het duwtje in de rug,  letterlijk dus, wat ik nodig had om deze meest zuidelijke vesting van Corsica te bezoeken. Er is vanuit Porto Vecchio een route mogelijk en die is lang, recht en saai. En voornamelijk is het de doorgaande route waar veel Franssen absoluut nul rekening houden met tweewielers en ze er rijden doodleuk met tachtig per uur langs af op nauwelijks een halve meter. Ik haat dit. Echt, ik kan hun bloed drinken. En op 28 kilometer kom ik gegarandeerd een zo'n eikel tegen. Ik schrik me altijd de tyfus, want het gevaar komt zoal verwacht onverwacht en van achteren. Dit keer bleek het een Italiaan in een witte Volvo te zijn. Op zo'n moment kan ik alleen nog maar in scheldwoorden denken.

Is Bonifacio dat dan echt waard? Ja en nee. Nee, want ik zie geen Bonifacionist in het echt. Ik zie alleen maar toeristen. Het voelt deels als een Efteling attractie die om acht uur 's avonds sluit. Terwijl dit ook een gewone stad is waar mensen wonen. Ik voel me deels een domme toerist zoals ze door Ilja Leonard Pfeijffer worden omschreven in Hotel Europa. Niet iets om trots op te zijn. Ik struikel over restaurants en souvenirs winkels. En de zoveelste lokale markt waar voor woeker prijzen lokale worst en kazen worden verkocht. Plus een toeristen treintje. Plus een mega file om je auto geparkeerd te krijgen. Daarom nee, dus. Het is ook een mooi dorpje, gelegen op een berg en een fenomenaal uitzicht op zee en je kan vanaf hier Sardinië zien liggen, dat ook. Daarom ja, maar  de inmense belangstelling van toeristen is boven proportioneel.

Ik wilde voornamelijk ook het meest zuidelijke puntje van Corsica meepakken in mijn grand tour. Dat is gelukt. Het verkeer en de toeristen heisa had voor mij niet gehoeven. En nee, bewust geen foto hier. Ik ga voor het mooie uitzicht geen reclame maken hier.