Wat blijft, wat kouder of niet, wat meer wind of niet, de omgeving blijft ronduit schitterend. Ik moet echt vaker op het einde van de zomer en begin van de herfst in Zuid-Frankrijk gaan fietsen. De dorre blaadjes zijn dor omdat ze op zijn, niet omdat ze de afgelopen weken zijn getormenteerd door fel brandende zon en 36°C. Het gras is mooi geel verdroogd, sommigen bomen verliezen al kleur, andere zijn nog groen, maar ook allang geen lente groen meer. Herfst is mooier dan lente.
De meeste toeristen zijn weg, als er al toeristen komen op de uitgestorven weggetjes in het noorden van de Ardèche. Feitelijk is er ook niet zoveel te zien. Wat bomen, heuvels, bergjes, veel akkers, af en toe een paar huizen plus een kerkje. En dat is het dan. Als ik het zo opschrijf, vraag ik me af wat ik hier eigenlijk doe. Als ik naar omgeving kijk, dan weet ik wel beter. Morgen gaat de Mistral terug in zijn hok en wordt het ook nog warmer. Erg hè?
2 opmerkingen:
Hoi Rob,
Ik las in een van je blogs dat je ook ooit het "genoegen" hebt gehad van een bekkenbreuk met een operatie als gevolg. In je blog collateral damage geef je aan dat een van je adductoren er de brui aan heeft gegeven. Ik ben benieuwd hoe dit zich in de tijd ontwikkeld heeft. Ikzelf heb nl hetzelfde euvel.
Heel erg late reactie. excuus daarvoor. Helaas geeft google geen notificatie bij een post. De adductor(en) zijn nooit hersteld. In de praktijk merk ik daar echter niks van. Ik merk qua spieren geen verschil tussen links en rechts. Allebei de benen zijn even sterk
Een reactie posten