vrijdag 27 april 2018

Rondom het zuidelijkste punt van Taiwan

De westkust van Taiwan is bij lange na niet zo mooi als de andere kant. Het is er ook veel drukker. De laatste fietstocht langs de oostkust was een lange dag. En ik heb al sinds maanden geen echt lange afstanden meer gefietst. Dus deze hakte er wel in. In totaal was het 138 km en 1300 hoogtemeters. Best veul. Ik had vooraf eigenlijk ook geen plan. Gewoon fietsen en als ik moe was een hotel pakken. Ik dacht eigenlijk dit stuk in twee dagen te doen. Maar op het eind kom ik maar niks tegen. De route door de bergen is ronduit schitterend over kleine soms erg matige weggetjes. En het laatste stuk met de uitzichtspunten over de grote oceaan is even briljant. Maar op dat stuk zit ik vooral te balen op mijn fiets. Het lukt me niet om oog te hebben voor het prachtige landschap. Ik ben moe en de wind beukt hard op me in. Ik wil onderhand wel eens een hotel, een douche, een bed en een fatsoenlijke maaltijd. Ik ben dan ook heel blij als ik eindelijk iets tegenkom. Een mooi B&B met zeer behulpzame bediening. Ik kan de was doen en onbeperkt thee en koffie drinken op het dakterras. Alle restaurants sluiten hier s avonds, maar mijn gastheer is zo vriendelijk om 3 km op en neer te rijden naar het enige geopende restaurant. Ik laat hem een heerlijke maaltijd bezorgen. Pompoensoep en een thaise curry met rijst.

Hierna was het wel weer eens tijd voor een dagje rust, een beetje de toerist spelen en foto's maken. Ik ga naar het zuidelijkste puntje van Taiwan om aldaar een foto te maken van mijn fiets bij het monument dat daar staat. Plus nog een vuurtoren bekijken die er al meer dan een eeuw staat. Het opvallende aan dit stuk is dat dit het eerst echt toeristische punt is. Na meer dan 500 km fietsen zie ik voor het eerst toeristen prullaria winkels en tref ik de eerste ansichtkaarten. Al die tijd daarvoor ben ik dit soort vakantie gedoe niet tegengekomen, ook in Taipei niet. En direct zie ik ook meer westerlingen. Volgens drie Chinese dames die ik tref, is dit met mooiste wat Taiwan te bieden heeft. Ze komen van 'mainland China' en hebben twee weken kunnen vrij nemen om hier vakantie te vieren. De oostkust hebben ze nog niet gezien, wel alle night markets onderweg. Ze denken in eten.

En vandaag zie ik voor het eerst een stuk van de westkust. Mijn eerste indruk is, laat maar hangen en ik zoek wel een route via het binnenland terug. Het is druk, auto's rijden er harder en er is veel lelijke bebouwing. Ok, het geld moet ergens verdiend worden, maar het is geen vakantie bestemming. Morgen ga ik weer toerist spelen, bootje varen naar een eilandje en een beetje brommertje rijden. Dat soort werk.



Geen opmerkingen: