Team Sunweb, Nobel maar dom
Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt. Ik geef toe,
het is een ietwat archaïsch spreekwoord maar evengoed zo waar over de actie van
team Sunweb om de nationale dopingautoriteit in te huren. Officieel zullen ze
het wel aangekondigd hebben dat het een samenwerkingsverband maar dat is natuurlijk
lariekoek van de eerste orde. Team Sunweb gaat de nationale dopingautoriteit
inhuren om voor hun doping controles uit te voeren. Op zicht klinkt het goed
maar toch deugt het niet. De doping autoriteit mag doen wat ze willen. Ze mogen
bepalen wie ze controleren, waar op ze controleren en wanneer ze maar willen. Sunweb
heeft niks te zeggen, ze moeten betalen en de controles zich laten welgevallen.
De resultaten worden gepubliceerd en gedeeld met WADA, de wereld anti-doping
autoriteit. Hoeveel mooier kun je krijgen als Nederlandse doping autoriteit? En
toch deugt het van geen kanten. Natuurlijk wil Sunweb graag in het licht komen
als mooie dopingvrije ploeg met nog mooiere overwinningen. Wie wil dat nu niet?
Maar de doping autoriteit gaan betalen om ze je te laten controleren? Was dat
nu de oplossing?
Het doping probleem of eerder het gebrek aan vertrouwen van
de gemiddelde wielervolger in het schoon zijn van de atleten bevindt zich op
een wat duisterder vlak. De bestuurders die iets te zeggen hebben over de
financiering van de Nederlandse doping autoriteit, daar ligt het grote
probleem. Directeur Ram krijgt namelijk domweg te weinig centen om fatsoenlijke
controles te kunnen uitvoeren. Niet genoeg geld is weinig controles, weinig
gerichte controles en geen oude stalen opnieuw onderzoeken. Ze hebben domweg de
middelden niet. Kennelijk vindt onze overheid het allemaal niet zo belangrijk,
dat hele doping gedoe. Laat onze jongens en meisjes nu maar lekker schitteren
op het mondiale sport toneel en geloof onze lieve sporters maar op hun mooie
blauwe ogen. Zij zijn schoon, geen woord over gelogen, geen plas ook
gecontroleerd.
Nee,… dan team Sunweb. Die pakken de boel wat gedecideerder
aan. Gewoon carte blanche een dikke som geld doneren aan dhr Ram en dan maar
gaan zitten wachten wat die voor controles gaat uitvoeren op jouw atleten. Ze moeten
toch iets? Wil je het vertrouwen in je ploeg terug winnen, dan moet je wat. Als
het aan de overheid ligt, wordt er alleen half slap gecontroleerd en als je het
goed gedaan wil hebben, zul je zelf je portemonnee moeten trekken. Daar zit wat in maar het is de foute
conclusie. Of liever, een te gemakkelijke conclusie. Want op deze overeenkomst
is maar een woord van toepassing en dat is belangenverstrengeling. De bakker
laat zijn brood keuren door de voedsel en waren autoriteit die hij overigens zelf
betaalt. Of je betaalt als multinational de belastingdienst om je boekhouding
te laten doen. En zo zijn er nog wel wat meer voorbeelden te bedenken. De algemene
regel is, wie betaalt bepaalt. Simple as that.
Zouden ze eigenlijk al over de gevolgen van die controles
hebben nagedacht? Wat gaat Jan met de pet zeggen als blijkt dat ze niks hebben
kunnen vinden? Joh,.. geen wonder, daar betalen ze die gasten toch voor? En als
ze wel een kleine niet zo’n belangrijke renner pakken op een of ander vaag
middel, wat dan? Dan zal het wel de
renner zelf zijn geweest die op eigen houtje buiten de deur heeft gesnoept. Zo’n
soort uitleg zal er wel komen. De renner wordt direct gedumpt en Sunweb lijkt alleen
maar daadkracht te tonen. Borst recht vooruit en kijk ons eens dit gevalletje
doping uit de wereld helpen. En wat gebeurt er als straks er een onduidelijke
bloed test van giro kampioen Tom naar buiten dreigt te komen? Juist!. Die gaat
dan vakkundig onder het tapijt geveegd worden. Want, wiens brood men eet, wiens
woord men spreekt.
Hoe nobel ook bedoeld, het is gewoon niet geloofwaardig en
daarmee een domme actie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten