horeca supporter

Zoiets heet de lokale economie ondersteunen, of gewoon lekker lui of alleen maar lekker. Het is maar hoe je het noemt. Vandaag doe ik aan afhaal appeltaart met slagroom plus afhaal cappuccino. Allemaal mogelijk gemaakt door een horeca gelegenheid in Wijk bij Duurstede. Binnen zitten is er niet bij maar via een grote tafel is afhaal wel mogelijk. Ik doe vandaag een relaxt tochtje op de dikke banden racer, geen haast, wel honger onderweg en dus mag ik taart. 

Gisterenavond  had ik breng Thai en vandaag zou het wel eens breng Gyros kunnen worden. Wederom een gevalletje makkelijk en lekker. Plus ook eens de lokale economie ondersteunen. Eigenlijk was het de bedoeling dat ik nu de Vietnamese economie een hart onder de riem aan het steken was, maar ik kwam geeneens het land in. Laat staan dat ik de kans krijg om op de lokale voedselmarkt alles te proeven. Daarnaast is mijn vlucht ook geannuleerd. Als alternatief voor de Pho en Ba-mi broodjes heb ik besloten om dan maar de lokale economie van Utrecht en omstreken een beetje vooruit blijven helpen. De kalveren kunnen niet geslacht worden want kennelijk eten we dat beest alleen in restaurants en de patat boeren kunnen kun bintjes niet gesleten krijgen aan diezelfde horeca. Wondere wereld. De visboer schijnt ook te blijven zitten met z'n dure zalmen en tongen en ander exotisch spul. Kopen we blijkbaar ook niet bij de Jumbo. 

Om het echt goed te doen moet ik dus vanavond ergens kalf bestellen met frieten of sliptong. Ik denk dat ik toch voor de gyros ga. Als het goed is, wordt zoiets nog steeds van lam gemaakt en dan klikt me ook als een typisch product in de oren wat doorgaans niet in grote getallen bij de buurtsuper over de toonbank gaat. Zo brengt Corona toch weer wat extra lekkers op tafel. 

Imaginair blog

Ik zou een antwoord van KLM gaan krijgen. Ik zou ook een antwoord van Cheaptickets gaan krijgen. Ik zou vandaag eigenlijk ook in Vietnam gearriveerd zijn. Ik zou ook een blog begonnen zijn over een grote fiets rondje vanuit Hanoi. Ik zou authentieke Vietnamese Pho gegeten hebben. Ik zou ook op zoek gegaan naar een massage shop zonder bijbedoelingen.

Allemaal niet dus.

We zijn terecht gekomen in een wereld van dingen die zouden kunnen gebeuren of die hadden moeten gebeuren. We gaan geen Champions league wedstrijden kijken, ook geen giro d'Italia zien, de spelen gaan niet door en het EK voetbal doen we wellicht volgend jaar. Wimbledon is afgelast, het rijksmuseum is dicht en nagel studio's zijn ook al dicht. Niet van alles heb ik overigens last, anderen weer wel. We kunnen niet meer naar de kapper, de tondeuses zijn uitverkocht en het euro songfestival is afgelast. Och,.... dat laatste zal me jeuken en een tondeuse had ik al Maar dat ik zondag niet even lui op de bank naar de Ronde van Vlaanderen kan kijken, daar baal ik wel een beetje van. Zelf mag ik gelukkig nog gewoon fietsen, dan nog wel.

Ik zou een lijst kunnen gaan opstellen van alle dingen die ik niet meer kan of mag heden ten dage. Dat is een beetje makkelijk, klagen kunnen we allemaal. Het is veel moeilijker om dingen te bedenken die deze crisis leuk maken. Maar wie zou dat goed kunnen? Moet alles tegen zitten voordat je mr positivo kunt zijn? Met drie puberende kinderen en een kapot huwelijk thuis proberen te blauwhelmen om de lieve vrede te bewaren en gelijktijdig online te werken met collega's waar je toch eigenlijk al een pesthekel aan hebt. Of misschien ben je wel IC-verpleegkundige en begin je af te vragen wat dat begrip vrije tijd eigenlijk inhield. Veel verder down dan dat kun je moeilijk zijn. Ik heb geen stress, geen puberende of luierende koters over de vloer, een fatsoenlijke werkplek en alle tijd om rustig te ontspannen. Ik kan alleen maar voorzichtigjes klagen. Van oh ja, mijn vakantie naar Vietnam is naar de Filistijnen en elke andere van reizen of vakantie zit er de komende maanden niet in. Een soort van verwende westerse wereldreiziger die loopt te zeiken over zijn luxe probleempjes. Ik mag wel stukjes wielrennen, normaal fatsoenlijk koken en niks doen. Ik mag best heel veel niks doen. Ik ben niet zo goed in niksnutten, zoiets lukt me alleen goed als ik 150 km of meer heb gefietst. Dan ben ik plots heel goed in lui op de bank liggen en bij en oude Bond film in slaap vallen.

Laat ik dan ook eens poging doen om positief te doen. Zo van, zo schoon als nu is mijn huis zelden geweest. Dat voelt echt prettig, zo netjes, schoon en goed opgeruimd. Ik heb nu zeeën van tijd om eens iets fatsoenlijks van mijn mini tuintje te maken. Die uitdaging heb ik al jaren en ga hem nog even koesteren. Ik ga morgen de ramen lappen, dat werd ook weer eens tijd en zoiets kan makkelijk tijdens werktijd. Af en toe de muis bewegen en iedereen denkt dat ik rete druk ben om een stom timezone probleem op te lossen. Ik heb de kans allerlei mensen in nood te helpen. Maar zolang ik nog niet weet wie dat zijn, snipper ik daar nog even mee. Misschien ga ik wel een blog bijhouden van alle dingen zie hadden kunnen gebeuren als ik vakantie zou zijn geweest. Een imaginair blog over een imaginaire wielrenner die imaginaire verhalen beleeft. Dat is ook veel makkelijk dan de werkelijkheid, niet gehinderd door logica of welke beperking dan ook. Ik zou bijvoorbeeld een verhaal kunnen verzinnen over een raar griepvirus dan de hele wereld in zijn greep houdt. Zo gek dat we niet meer weten of de economie belangrijker is dan ernstig zieke mensen. Nah,.... ik denk dat ik beters iets anders bedenk. Zo'n stupide verhaal gaat echt geen hond geloven.