Ze heeft me geen klein glas witte wijn ingeschonken, zeg maar gerust een behoorlijke bel. Nu maar hopen dat ik de route verder terug naar de camping goed heb ingeschat. Als het goed is, gaat het nog 23 kilometer licht bergaf. Alleen de laatste vier lopen licht bergop. Ik had gedacht dat een wijntje bij mijn menu terroir wel moest kunnen.
De vriendelijke en knappe serveerster is natuurlijk een Française en die doen niet aan Haagse-bakkie-formaat hoeveelheden. Behalve dat ze Frans is, spreekt ze ook goed Engels. Veel beter dan de meesten hier. Als ik er met mijn vastgeroeste school frans niet uitkom, doen ze meestal hun best om Engels te praten. Daar zit vaak nogal ruimte voor verbetering in om het netjes te zeggen.
Het is nu bijna het einde van de route van vandaag, het is half een en ik had zin in lekker eten. De route liep door de Vercors heen en het uitzicht onderweg was meer dan de moeite. Het klimmen gaat nog redelijk makelijk, alleen duurt de eerste klim best lang. Zo'n 24 km gaat het langzaam omhoog. Niet steil meestal maar 4-5 procent en een paar kilometer even acht procent. Op het eind mocht de top van mij onderhand wel opdoemen. Als er even geen bomen groeien, is het uitzicht hier een landschappelijk kunststukje. Middenin het bos is een klim gewoon een klim, maar bij tijd en wijlen hakken ze hier een stuk rots weg om de weg aan te kunnen leggen. Dat lijkt wel een typisch Vercors dingetje. Daar hebben ze hier patent op met de Combe Laval als uithangbord.
Het menu terroir was goed binnen te houden en de witte wijn smaakte heerlijk. Nu even betalen, uitbuiken in het park en dan kijken of de wijn nog impact heeft op de laatste kilometers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten