woensdag 9 september 2015

Honderd kilometer



Het is geen blog waardig en toch moet er over geschreven worden. Ik roep altijd dat alles onder de honderd kilometer niet ver is. Een rondje van 80 km is niet ver; een rondje van 105 km wel. Een lekker duidelijke markering  voor het begrip ver en niet ver. Vandaag was mijn eerste ‘verre’ tocht weer sinds mijn bekken operatie. Exact 16 weken geleden lag ik in een ziekenhuisbed met het gevoel 6 keer de maratona te hebben gereden. Ik was een fysiek wrak dat wit zag van ellende. Vandaag ben ik matige wielrenner die moe is geworden van 100 km fietsen met een niet bijster indrukwekkend gemiddelde van 27,3 kmh. Dat is dus de vooruitgang in 16 weken. Eerst 8 weken volledig rust en niet mogen lopen en binnen 8 weken weer opgeknapt tot een matige wielrenner. Als ik zo opschrijf, valt het eigenlijk nog mee. Zo slecht doe ik het misschien niet eens maar het voelt toch nog niet prettig om moe te worden van een 100 km rondje met een prut gemiddelde. Dat was vroeger anders, zal ik maar zeggen. Misschien moet ik beter nog een half jaar geduld hebben en kijken hoe fit en sterk ik dan weer ben.

Over het rondje valt ook nog wel iets te zeggen. Ik fiets van Utrecht naar Maarsen en dan via de Vecht naar Loenen, vervolgens via de Loosdrechtse plassen naar Hilversum toe om daar hopeloos te verdwalen. Dat lukt me wel vaker. Na meer dan 15 jaar is het me nog steeds niet gelukt om de wegen door de stad in mijn hoofd geprent te krijgen. Het is ook niet mijn stad. Geen idee welke slimmerik hier gepromoveerd is om een totaal onduidelijk stratenplan te bedenken.Voor mij had het wat overzichtelijker gemogen. De stad kenmerkt zich door steentjes en niet door prettig asfalt, fietspaden langs de doorgaande wegen die plots doodlopen en ook door een gebrek aan bewegwijzering. Dat laatste is trouwens geen ‘ Hilversums’ ding. Ook in den Dolder ging het verderop in de route faliekant mis. Ik was het toen inmiddels beu en ik ben op de openbare weg gaan fietsen. Mag misschien wel niet maar daar ligt tenminste asfalt en de bewegwijzering is doorgaans beter. Tussen Hilversum zat nog een stukje route dat via Laren, Eemnes en Amersfoort voerde. Na den Dolder was ik bijna thuis. Nog een stukje door de stad heen en thuis stond er 100,1 km op de teller. Yes, eindelijk weer over de honderd.

Geen opmerkingen: