Scheuren op het Circuit van Zandvoort

Er staat een hele rij Porsches te wachten om in gereden te worden. Plus nog een paar snelle Lamborghini’s. Niets voor mij natuurlijk. Ik houd het op een Duitse racer. Een met een volledig carbon frame plus carbon aandrijving. Een 20 speed met aerodynamische wielen, voortgedreven door menselijke oer power.

OK, geen echt gedoe op het circuit van Zandvoort met razendsnelle auto maar gewoon op de wielrenfiets dus. Waarom? Het is vandaag de classico Boretti en die hebben het voor elkaar gekregen om het circuit af te huren zodat wij erop konden fietsen. Voor de liefhebber kon je er ook een tijd neerzetten. Verder is de organisatie nogal knudde maar het circuit is toch een leuk extraatje. Al na een paar bochten, heb ik een briljant idee. Hier moeten gewoon wielren wedstrijden op georganiseerd gaan worden. Het heeft echt alles in zich om leuk op te kunnen koersen. Het is perfect strak asfalt, prachtige lopende bochten en een heerlijk glooiend parkoers. Hier kan verschil worden gemaakt in een koers. Het wielerparkoers op Sloten staat hier maar in schril contrast bij. Daar zit een bruggetje in het parkoers en die brengt nooit een schifting teweeg in het peloton. Zandvoort is gewoon klaar voor de volgende uitdaging. Geen ronkende motoren meer, geen nodeloze benzine verspilling, geen brandend rubber meer. Het is tijd voor koers!!

Nu nog hopen dat op iemand dit blog leest en zo gek is om dit geniale idee in werkelijk om te zetten.