Fietsen rondom Busan

Vandaag was het tijd voor een grote ronde vanuit Busan. Een slordig rondje van 134 kilometer, en dat helemaal zelf op de kaart zitten bedenken want van de moderne techniek moest ik het helaas niet hebben. Busan is nogal een grote stad, bijna vier miljoen inwoners of zo en ik ken de weg uiteraard niet. Gelukkig had ik op bikemap.net een route gevonden van 133 km die ook nog eens net langs mijn hotel af gaat. Ideaal dus, maar helaas lukt het me niet om het gpx bestand op mijn Garmin geladen te krijgen. Eerst moet ik een account aanmaken op de site, dan mijn account bevestigingen, dan het gpx bestand downloaden en daarna nog even door bluetoothen naar de Garmin. Bij dat laatste ging het mis, zonder opgaaf van reden. Nog een keer proberen biedt geen soelaas, het gaat mis en er is nul info. Na een kwartier klooien en mopperen op het feit waarom die mooie nieuwe gadgets nog eens zo iets simpels kunnen, geef ik het op. Ik bedenk zelf wel wat.

Mijn bedenksel bestaat uit 20 km dwars door de stad fietsen en vanaf daar het fietspad naar Seoul oppakken. Van die laatste heb ik namelijk wel een werkbaar gpx bestand geladen. Daarna een stuk richting met noorden fietsen, dan ergens rechtsaf en door de bergen naar de oostkust toe om vervolgens weer zuidwaarts richting Busan te fietsen. Op de eerste 20 km maak ik vooral ruzie met taxichauffeurs, wat een mongolen zijn het ook. Heel leuk als jezelf in zo'n ding zit en haast hebt, zo van snel snel naar de luchthaven toe of zo. Maar als fietser of welke andere verkeersdeelnemer dan ook, zijn het domweg eikels. Ze snijden, claxonneren en dringen voor. Na een bijna aanrijding, klop ik bij het verkeerslicht op het raam van de betreffende taxi eikel en ik snauw hem toe dat die afstand moet houden. Hij speelt met mijn gezondheid en daar houd ik niet van.

Eenmaal langs de Nakdonggang rivier kom op ik rustige fietspaden waar het lekker fietsen is. Deze fietspaden zijn een stuk beter dan de dingen die ze in de stad langs de doorgaande wegen aanleggen. Dat zijn eigenlijk ook nauwelijks fietspaden te noemen. Ze schilderen een fiets logo op het trottoir en dat was het dan. Ik ben al een keer een bushokje en een lantaarnpaal midden op zo'n fietspad tegen gekomen, zoiets kun je nauwelijks serieus nemen. Na 40 kilometer fietspad langs de rivier ga ik een weg zoeken door de bergen heen die me terug leidt naar de oostkust. Dat lukt me redelijk wel en ik kom slechts op een paar stukken op een drukke niet prettige fietsweg terecht. De rest zijn redelijk kleine wegen door de bergen heen. Nergens echt een lange klim, veel langer dan 2 kilometer zijn de klimmen niet maar wel steil. Dubbele cijfers stijgingspercentage steil, de max was 17% en dan is mijn 34/32 verzet een welkom mini mini klim verzetje.

Ik lunch onderweg bij een restaurant waar ze het ene gerecht wat ik goed kan uitspreken en wat ik lekker vind, niet hebben. Geen Bibimbap dus, dat is overigens voor de niet-kenners van de Koreaanse keuken een rijstgerecht met groente, een beetje vlees en een ei. Ze hebben wel iets anders met varkensvlees en rijst, ik knik dat ik dat ook goed vind, Helaas niet zo spicy maar ze hebben wel lekkere pittige kimchi. Na de lunch is het nog een kilometer of veertig naar mijn hotel terug. En de benen voelen nog niet moe. Zelfs op het laatste klimmetje naar het hotel toe, nog een keer 15%, heb ik nog puf over. Maar 's avonds is die puf wel weg. Daarna doe ik niet veel meer. Eten, douchen en weer eten.