Opstaan, benen scheren, baard scheren, douchen, ontbijt maken, ontijt opeten, de afwas doen en de laatste spullen in de grote tas stoppen. Het is weer zover. Ik ga een lang weekend weg om de fiets uit te laten. Pasen valt laat dit jaar en de zomer valt vroeg. Gevolg is dat het schitterend weer is en ik 6 dagen vrij heb. Goede vrijdag is zo'n stiekum extra vrije dag voor bank gerelateerd personeel. Dinsdag even snipperen en woensdag roostervrij. Welk een luizenleventje heb ik toch. Ik heb besloten om eens in Luxemburg te gaan trainen. Redelijk dicht bij huis, goede wegen en veel langere klimmetjes te vinden.
Behalve dat ik vrij ben, zijn er ook tal van anderen vrij. Een opvallende groep zijn de motorrijders die het stof van hun tweewieler hebben geklopt en weer op pad zijn. Ze zijn er in 2 soorten. Een groep die motor rijdt en een groep die beter een cabrio had kunnen kopen. De eerste groep, die snap ik. Ze rijden motor en genieten van het vermogen van het apparaat en ze oefenen hun bochtentechniek. De tweede groep ontgaat mij geheel. Ze rijden langzaam en voor elke bocht wordt behoedzaam geremd. Ze kijken veel om zich heen en ze rijden uiterst voorzichtig. Niet onbeheersd of onbekwaam maar gewoon langzaam. Ze hadden eigenlijk beter in een cabrio kunnen gaan rijden. Het gaat ze om het kijken en niet om het rijden.
Na autorit van 335 km doe ik 's middags 'even' een rondje van 73 km. Fietsen hier is duidelijk wat anders dan in Nederland. In de 73 km maak ik 1200 hoogtemeters en schommelt de pols tussen de 115 (afdalen) en de 178 (9% klimmen). Vanavond tijd voor een groot bord pasta.
Paaszaterdag
Apfelstrudel eten in Prüm; je moet een doel hebben. Zomaar 5 uur gaan fietsen op een rollenbank, dat doet niemand. Zomaar 5 uur in de rondte rijden zonder ergens naar toe op weg te zijn kan wel. Maar het is leuker als er een doel aan vast zit. Op ongeveer 50 km rijden van Clervaux ligt Prüm, een stadje in de Duitse Eifel. Is de Duitse keuken ergens om bekend in deze wereld? Heel misschien wel maar ik vermoed dat Schweinebrei mit sauerkraut, gemüse suppe mit knudeln of Frankfurter wurst niet in de categorie culinaire hoogstandjes vallen. Maar ze hebben er wel Konditorei. Ofwel, goede banket bakkers met terras en ze willen er ook nog koffie bijschenken. Wat is nu lekkerder dan op een zonnig terras een stuk taart wegschransen onder het genot van een tas koffie? Zo, het doel is geboren. De heenweg en terugweg telt in totaal 125 km en 2200 hoogtemeters. Je er wel wat voor over hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten