Fietsen is niet altijd leuk

Ellendig rondje Markermeer. Fietsen hoort leuk te zijn. Het is tenslotte mijn hobby. De bedoeling is dat je daar een beetje van geniet. Vandaag lukt dat voor geen meter. Ik erger me voornamelijk aan drie dingen. Een is de wind, twee is een teller die continue stoort en dan is er ook nog een verzameling buts wegen.

Het rondje Markermeer is 150 km lang. De lengte wordt doorgaans iets langer omdat het leuker is om over de dijken te rijden dan over de fietspaden langs de kaarsrechte provinciale wegen. Het rondje kent ook een 'point of no return'. Als ik bij Hoorn zit, dan heb ik 75 km gedaan. Terugrijden is dan even ver als het rondje afmaken. Tot aan Hoorn heb ik wind tegen. En ik hou al niet zo van wind. Maar als het goed is moet vanaf Hoorn alles wind mee worden. Tot aan Enkhuizen klopt dit ook maar op de Enkhuizerdijk staat de wind welliswaar mee maar ik merk er niet zoveel van omdat het fietspad net aan de verkeerde kant van de dijk ligt. Vanaf Lelystad is alles weer wind tegen. Honderd kilometer wind tegen, 20 km wind mee en 30 km geen wind. Vanaf de Enkhuizerdijk trap ik vierkant op mijn fiets. De teller stoort voor de zoveelste keer vandaag. Ik rij geen 1,8 kmh. Nog zoiets waar ik me aan kan ergeren. Apparaten die niet of half werken. Ik geef er eens een tik tegen. Kijken of dat helpt. Niet dus. Ik tik iets te hard en een of ander stukje plastic breekt af. Nu is het kreng helemaal waardeloos geworden. Ik ruk het hele apparaat los en prop alles in mijn achterzak die ik bij de eerste de beste prullenbak leeg. Zo, dat is een ergernis minder.

En waarom leggen we niet gewoon overal asfalt aan? Klinkerwegen met een superstijf wielren frame en banden met 8 bar is echt geen pretje. Naarmate ik vermoeider raak, ga ik het steeds irritanter vinden. Mijn rug doet al pijn na 5 uur in het zadel. Een verzameling klinkers die lukraak op het wegdek zijn gemikt, kunnen me even gestolen worden.

Als ik thuis kom val ik plat op bed en blijf een half uur liggen. Dit was geen leuk rondje.