Camping perikelen

Een regenbui leek me wel genoeg van de weergoden om duidelijk te maken dat kamperen creperen wordt als de hemelsluizen open gaan. Het eerste buitje gisteren was nog een peulenschil, het kon nog veel erger.

Na de eerste bui zet ik mijn tentje op. Geen hamer bij me, want teveel gewicht, wel een goede steen gevonden. Mijn perceel wordt overdekt door een hele hoge stalen constructie met water doorlatend doek. Bedoeld voor schaduw, maar de zon heeft vandaag een snipperdag. Op de grond ligt ook een soort doek waar ik de haringen doorheen moet meppen. De grond is knokenkard en ik krijg de haringen er maar voor de helft in. Nadat de tent staat, begin ik aan de rest van de bezigheden. Luchtbed opblazen, douchen, wassen. Daarna ga ik lui in het tentje liggen lezen.

En toen ging het mis. Het begon met regen en het ging over in een zwembad. So far so good. Nog geen problemen. Water onder de tent, maar binnen blijft het droog. Totdat de tent begint in te zakken. De stortvloed heeft de super harde ongegrond doen veranderen in zompige zooi en de haringen hebben geen houvast meer en schieten een voor een los. Geen tijd voor scheldwoorden nu, eerst handelen. Tent uit in de stromende regen, steen zoeken. Haringen terug in de grond in meppen, maar ik kan nauwelijks goede aarde vinden met houvast. Ik sla voor het eerst een paar haringen krom. En dat is uitzonderlijk. Deze gaan al een tijdje mee en leken al een paar jaar onverwoestbaar. Tot nu dus. Na een paar pogingen staat het geheel weer. Natte t-shirt uit en op de waslijn hangen, samen met de overige was die nu ook doorweekt is. Terug mijn tent in en mezelf afdrogen met een handdoek. En hopen dat het ding blijft staan.

Bijna. Nog een keer eruit om andere losgeplopte haringen terug de grond in te slaan. Weer nat, weer terug de tent in, weer afdrogen. En toen hield het gelukkig op. De tent bleef staan, de regen hield op. Bij het avondeten in het camping restaurant vertelt de eigenaresse dat er vannacht weer regen komt. Nee hè. Niet nog een keer. Gelukkig blijft het droog, maar ik slaap niet geweldig. Ik heb toch al vaak gekampeerd, maar dit nog niet eerder mee hoeven maken. Echt waardeloze ondergrond. Omdat de volgende camping minimaal 140 km fietsen is de volgende dag, en omdat het 's morgens weer regent, besluit ik iets van de route af te wijten en naar Albacete te fietsen. Hotel en even geen kampeermalaise.