Teveel Bangkok

Als een warm bad valt Bangkok op me neer. Ik dompel onder en ik verdrink. Het was teveel warm bad.

Mijn vakantie begint op Khao San road, dé backpacker hotspot in Bangkok en dat was een slecht plan. Ik wist natuurlijk wel dat het zou wemelen van de toeristen en tuctuc chauffeurs die je om de haverklap lastig vallen. Tuctuc sir, where do you want to go? Wat ik echter niet wist dat het er ook wemelt van super luidruchtige discotheken. Als grommende vliegtuig motoren trilt mijn maag mee op de zware basdreunen die elke kroeg uit rollen. Harder, nog harder, super hard, KHAO SAN ROAD HARD!! En mijn hotel ligt midden in dit straatje. Pas om 2 uur 's nacths houdt de ellende op, gevolgd door dronken Engelsen die op de gang gaan staan schreeuwen. En dat dan twee nachten achter elkaar. Geen ideaal droom scenario om eens om je gemak de jetlag eruit te slapen.

Vandaag was de eerste fiets dag. Bangkok uit, heel veel verkeer, eenrichtingswegen, en een route die me over de allerkleinste weggetjes heen stuurt. Plus 30 graden, tachtig procent luchtvochtigheid en nog niet uitgeslapen. Pffff,.... Het meest  spannende weggetje onderweg was toch wel een betonnen fietspad van krap een meter breed dat boven een kanaal liep. Geen hekken langs het pad. Een keer mis sturen en ik flikker direct een meter naar beneden een vies kanaal in. Het pad loopt ook nog eens soms even heel steil omhoog of omlaag om een ander kanaal of weg te passeren. Sommige van de tunnels zijn super laag. Ik stoot tot twee keer toe mijn hoofd en de helm heeft nu al zijn meerwaarde bewezen.

Na een km of 40 lijk ik eindelijk de uitdijende Bangkok agglomeratie achter me te hebben gelaten. Maar ik ga er vandaag geen lange tocht van maken. Dat komt wel als ik wat aan de hitte ben gewend en wat uitgeslapener ben. Na 68 kilometer stop ik in Nakhon Pathon. Stadje,  grote tempel, hotel. Even niks.