Pyama vliegen

Vliegen in je pyama, ik weet niet zeker of dit iets nieuws is of een verder uitgewerkt versie van een bestaand concept. Op Dubai luchthaven loopt elke reizigers op gemaksschoenen, op sportpantoffels, of op sandalen. Een joggingbroek  met fleece trui. Een afritsbroek met hoodie. Of in ski ondergoed. Ze sloffen langs Gucci en Prada, bekijken de whisky van the Glenlivet en kopen een stuk chocolade van Lindt. Het concept van makkelijke kleding aantrekken tijdens een lange vlucht, zoals gepropageerd door reisgidsen en reisprogrammas is doorgeslagen naar kleding wat nog net geen pyama is. Dat zal dan de volgende stap zijn.

Een aantal uren later op Khao San road, dé backpacker hotspot in Bangkok, gaat dit fenomeen stug verder. Toerisme verloedering. Je herkent lokale Thai aan drie dingen. Ze zien er etnisch als Thais uit, ze dragen een mondkapje, of het hangt op hun kin en ze hebben nette kleding aan.  Ze zouden er zomaar mee naar hun werk kunnen gaan. Feitelijk doen ze dat dus ook. Ze onderhouden toeristen in hun hansopjes, terwijl die van hun som tan salade eten met een grote fles Leo bier. De toeristen worden gemasseerd, ze kijken voetbal en een enkele ouderwetse toerist blogt erover. Met een afritsbroek en sandalen. Ik hoor er net zo goed bij en dat bevalt me eigenlijk niet. Ik heb zin om wielrenkleding aan te trekken en weer 'in functie' te zijn.