Doel gezocht

Ik zoek een doel. Geen goed doel, maar meer een half onzinnig en enigszins uitdagend doel. Ik heb me ingeschreven voor de Rad am Ring over anderhalve week, een cyclo op de Nürburgring. 150 kilometers is de afstand plus een kleine 3000 hoogtemeters. En deze cyclo is het bijprogramma van de 24-uurs races die dat weekend gaande zijn op het auto circuit. Dat gedoe met een hele nacht door blijven fietsen is mij altijd een beetje blijven ontgaan. Dat wordt halverwege de nacht een gevecht tegen alles. Vechten tegen de vermoeidheid, vechten tegen de slaap, niet meer normaal kunnen eten en totaal uit je ritme geraken. Ik vind het knap van mensen dat ze zichzelf zo kunnen pijnigen, maar ik pas voor dat soort ongein. Dat bijprogramma is meer mijn pakkie an. Honderdvijftig kilometer fietsen en dan kijken wie er de snelste is.

De snelste ga ik niet zijn, het gaat ook geen top 10 worden. Als het om de hoofdprijzen gaat, heb ik daar niks te zoeken. Ik moet voor mezelf een beetje een doel bedenken. Onzinnig is het sowieso wat ik ga doen, dus een enigszins onzinnig doel past daar wel bij. Dan kan ik mezelf een beetje extra voor de gek houden. Wielrennertje spelen en proberen het beste uit mezelf te halen. Maar wat gaat het doel worden?

Misschien moet ik mezelf een suffe tijd als doel stellen. Zoiets van onder de 5 uur rijden, of onder de vier en een half. Of onder de vier, dat is helemaal absurd. Onder de vier rijden is gelijk aan winnen en een prof contract kunnen tekenen. Onder de 5 uur is me al twee keer gelukt. Vier en een half is onhaalbaar. Sneller dan de vorige twee edities? Dat zou kunnen. In 2012 was ik 116de met een tijd van 4h56m45s, in 2014 verbeterde ik die tijd tot 4h50m51s en dat resulteerde in een P112. De tijd van 2014 is rapper dan van 2012 wat ik destijds al redelijk wonderbaarlijk vond. Twee jaar ouder heet geen voordeel te ijn en in 2012 had ik voor mijn gevoel super gereden. Een blik op het klassement leert me dat zelfs met de rappe 2014 tijd ik in 2012 slechts 105de zou zijn geworden. Net geen top100 dus. En er doen aan die cyclo slechts een 300 man mee. En toch geen top100 rijden. Normaal lukt zoiets me wel in kleinere cyclos. In de Vaujany was ik ooit 75ste met 400 deelnemers. Maar de Rad am Ring trekt niet echt veel mindere goden naar de start.

Nu is de vorm de laatste tijd best redelijk en ik denk ook wel dat ik een redelijke cyclo ga rijden, maar als ik naar mijn eerdere tijden kijk, dan schrik ik toch wel. Vijf jaar geleden reed ik 30 gemiddeld, dat zijn snelheden die horen bij vlakke ritten. Dit is een klim cyclo, geen ritje oor een über vlakke polder met wind mee. Ga ik dat dan dit jaar overtreffen of zo? Goede benen hebben is een ding, een verzameling superman benen is het ook niet. Vijf jaar verder, vijf jaar ouder en een bekkenbreuk rijker waarbij ik een beenspier ben kwijt geraakt. Ik zou het nu wel heel erg onzinnig vinden om top 100 rijden als doel te stellen. Dat zou echt nergens opslaan