Ik was wat ontheemd in Korea

Zou er een tegenovergestelde zijn van ontheemd, inheemd of zo? Hetgeen wat wellicht nog het best in de buurt komt is thuis maar dat dekt niet de lading die ik bij beide woorden heb. Ik ben nu thuis na vier weken in Zuid-Korea te hebben rond gereisd en bij tijd en wijlen heb ik me daar een soort van ontheemd gevoeld. Thuis heb ik dat gevoel niet meer maar echt het tegenovergestelde van ontheemd voelt thuis ook niet. Het is gewoon anders, anders dan ontheemd zijn. Een google actie op ‘tegenovergestelde ontheemd’ levert ook niet veel soelaas op. Het gaat over partnerkeuze in relaties, over vluchtelingen, ene Luitenant-kolonel de Maumort en de iets wat Israël de operatie verantwoordelijkheid noemt en door de Libanezen wordt benoemd als de zevendaagse oorlog. Dat helpt dus niks om een tegenovergesteld woord te vinden. Misschien moet het ook nog gewoon worden uitgevonden.

Maar ontheemd was wel de juiste typering voor mijn gevoelens in Zuid-Korea. En dat heeft veel te maken met het feit dat ik daar een westerling ben, een van de weinige overigens en ook geen westerling die opvalt. Ik ben in meer gebieden op vakantie geweest waar weinig westerlingen komen en waar iedereen anders dan ik echt anders was. Ze spreken een taal die ik niet spreek en onmogelijk kan lezen en ze gedragen zich niet Westers, vaak zijn ze kleiner en anders gekleed. Daarnaast ken ik vaak de weg niet goed en loop ik in dorpen en steden een beetje te dolen naar winkels, eten en hotels. Soms gewapend met een Lonely Planet, soms op goed geluk. Maar ik heb me niet ontheemd gevoeld in Laos noch in Cambodja en dat gevoel stamt voort uit mijn eigen gedrag. Ik was er als wielrenner, bagage fietser en idiote westerling op een dure fiets. Ik was een bezienswaardigheid op zich en trok aandacht. Deze vakantie was dat vaak anders, ik heb veel gereisd zonder fiets en dat ben ik gewoon een westerling die geen bekijks trekt. Zuid-Korea is ook niet een of ander arm griebus land maar de elfde economie ter wereld. Ze kijken zodoende ook niet op of om voor een westerling. Ze zijn domweg bezig met hun eigen gang van zaken, hun wereld. Maar nog steeds geld dat ik daar rondreis tussen bijna louter Koreanen die doorgaans 20 cm kleiner zijn en 20 kilogram minder wegen dan de gemiddelde Europeaan. Ik kan hun taal niet lezen en slecht enkele zinnetjes zeggen en de omgangsvormen zijn ook enigszins anders.

Er zijn veel dingen die opvallen, veel. Reclames, auto’s, bussen, eten, verkeersgedrag en ga zo maar door. Qua gedrag in het verkeer vind ik dat Koreanen iets weg hebben van Zwitsers. Ze houden zich aan de regels, constant, ook als het geen enkel nut heeft, dan nog. Zoiets doen Zwitsers ook, die gaan doodleuk als voetganger ’s avonds in de stad staan wachten voor een rood stoplicht op verder lege kruising. Dat doen ze hier ook met een uitzondering, als ik wel doorloop of fiets, dan word ik niet terug gefloten of becommentarieerd, iets waar Zwitsers wel een handje van hebben. Veel verkeerslichten werken hier op tijd, zoveel seconden groen voor links en dan weer zoveel seconden groen voor rechtdoor. Of er nu wel of geen verkeer is, die stoplichten staan zo afgesteld en dus zie in rustigere wijken verkeer braaf staan te wachten op een nutteloos rood stoplicht. Ze rijden hier rond in Hyundais en in Kia, enkele Duitse merken, een verdwaalde fiat 500 (slechts eentje gespot) en nog een aantal merken waarvan ik het logo niet kan thuis brengen. Waarschijnlijk ook Koreaans maar een niet geëxporteerd merk. En Kia heet hier gewoon Kia en Hyundai Hyundai. Dat klinkt misschien stom maar ze gebruiken geen Koreaans schrift voor hun eigen merken. Ook op alle Samsungs staat de naam in Westers schrift en Samsung heeft geen Apple nodig of een andere grote markt om te kunnen overleven. Koreanen zijn vergroeid met hun smartphone. Als je denkt dat het hier erg is gesteld met de jeugd en hun vergroeing met hun mobiele gadget, in Seoul is het nog erger. Iedereen zit met dat ding te spelen, te appen of TV te kijken, jong en oud, en dat allemaal op een alom aanwezig krachtig wifi netwerk. Nog een opvallend dingetje en dat is fruit of meer het gebrek er aan. Ze eten het weinig en gezien de prijs is dat goed voor te stellen.  Duur, duurder, duurst. Een drietal bananen voor 2 euro, een kleine trosje druiven voor vier en een klein doosje kersen is goed voor acht euro. Waar die hoge prijs vandaan komt, is mij een raadsel want het klimaat is zeer goed geschikt voor een hoge fruit productie. Het zal wel gewoon niet tot de standaard eet cultuur behoren.

Maar terwijl ik dit zit te schrijven zit ik weer gewoon thuis en ik heb net boodschappen gedaan bij de Jumbo. Ik heb yoghurt, kwark en fruit ingeslagen om mijn achterstand op deze producten wat in te halen en ik eet nu beschuit met echte Nederlands aardbeien. Reizen is mooi, af en toe weer thuis zijn ook.