Korte broeken weer in November. Gisteren was het zover; 18 graden
en een forse zuidenwind. Veel bladeren en troep op de weg maar wel korte
broekenweer. Vorig weekend verliep nog geheel droog maar toen was de temperatuur
net een paar graden minder. Dat was net geen korte broekenweer maar wel een
groot lentegevoel. Het enige wat je daarvoor hoefde te doen was niet naar al
die bladeren op de weg te kijken. De herfstkleuren waren schitterend maar het gevoel
was lenteachtig. De vorm is al een tijdje groeiende; dat is ook zo’n typisch voorjaar
dingetje en na de koude oktober start voelde het zelfs behaaglijk aan. Het was ook
heerlijk fietsen. De wegen waren droog en lagen vol met bladeren die onder de
wielen weg knispereden. Een voorzichtig zonnetje erbij, ook al zo’n typische voorjaar
dingentje. Zelfs toen ik thuis kwam, rook ik de barbecue lucht in de tuin van
de buren. Net alsof we die winter overslaan en direct weer aan de zomer gaan
beginnen. Van mij mag het.
En dit weekend heb ik dus nog in korte broek gefietst. En dat
voor een notoire koukleum als ik. Een korte broek in november. Het moet niet gekker
worden. Nog even en ik hoef in de winter geen 4 weken durende overwinter
vakantie meer te houden in Thailand. Helaas is de regen wel terug gekeerd dit weekend
waardoor de wegen vol lagen met natte bladeren
en dat is weinig bevorderlijk voor de grip op de weg. Als een meisje de bocht
door, zoiets dus. Maar het fietsgenot is er niet minder om. De route vandaag ging
langs Meerkerk, Noordeloos, Arkel om vervolgens een lang stuk langs de Linge te
fietsen tot aan Geldermalsen toe. Daarna naar Culemborg en daarna over de Lekdijk
terug naar Utrecht. 101 km op de teller en een fiets die wel weer eens een
poetsbeurt mag hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten