Vandaag geen seks met ijsberen. Ook niet met andere beesten
of mensen maar koud was het wel. Ik heb zelden zo zit kleumen op de fiets. Ik
was bang van rare beesten onderweg die plots van mij zouden schrikken. Een
opfladderend eend, een loslopende hond en een mee vliegende reiger. Al die
beesten konden op het laatste moment nog een stomme actie uithalen. Sommige
beesten doen dat nu eenmaal. Het verbaast me nog steeds dat dit door de
evolutie wetten er nog niet uitgefilterd is. Maar katten die op het
allerlaatste moment toch onder mijn voorwiel willen doorkruipen, die bestaan
helaas nog steeds. En vandaag had ik niet veel kracht meer in mijn handen om
goed te kunnen remmen. Mijn handen waren steenkoud, mijn voeten voelde als
ijsklompen aan en zelfs mijn kaken weigerden dienst toen ik een poging deed om
een krentenbol weg te werken.
En zo koud wat het vandaag toch niet? Nee, dat klopt maar ik
heb ergens halverwege de route een plensbui op mijn dak gehad. Weeronline
voorspelde wat miezer regen in het Noorden en Noordwesten van Nederland. Ach,
een beetje miezer dat houdt mij niet tegen. Helaas manifesteerde de miezer zich
vandaag in de vorm van stortregen en hagel. Ik dacht nog. Als dit miezer is,
wat is dan echte regen? De temperatuur kelderde ook direct tot net boven het
vriespunt. Schuilen was geen optie, ik zat ergens midden in een polder. Alles
wordt nat. Schoenen, sokken, oversokken, handschoenen en de rest van mijn
kleding. Zoiets komt niet meer goed. Zelfs al het zou het kwik naar 10 graden
stijgen en de zon doorbreken. Een doorregend pak betekent kou leiden.
En kou heb ik geleden. Omdat ik de weg nog niet zo goed ken,
heb ik op de terugweg ook nog een stuk verkeerd gereden. Ik zag een bord met
Alpen aan de Rijn, Uithoorn en Nieuwkoop. Ik wist niet dat Nieuwkoop een plaats
was maar Alpen en Uithoorn waren allebei de verkeerde kant op. Zo heb ik dus
een tijdje rondgedoold. Nadat de regen was opgehouden, blijven uiteraard de
wegen nog een tijd nat. In Nieuwveen zag ik zelfs besneeuwde autos. Als ik
thuis kom, heb ik geen gevoel meer in mijn vingers. Met mijn mond wurm ik mijn
handschoenen uit maar ik kan mijn sleutels niet uit mijn wielrentrui geplukt
krijgen. Ik moet eerst een ritsje openmaken en ik kan het lipje van de rits
gewoon niet vastgepakt krijgen. Gelukkig komt net de buurvrouw naar buiten. Ik
leg uit mijn situatie uit en of ze aub mijn sleutels uit mijn trui wil vissen
en de poort- en de tuindeur opendoen. Dan kan ik tenminste mijn eigen huis in.
Ik stap met kleren en al onder de douche. Nadat ik een
minuut mijn handen onder de koude kraan had gehouden, kreeg ik mijn kleding nog
niet uit. De koude kraan voelde niet koud aan, ook niet warm; ik voelde gewoon
niets. Onder de douche warmen mijn vingers langzaam op en dan kan ik eindelijk
mijn wielrentenue uittrekken. Na 10 minuten stap ik pas onder de douche uit. Nu maar eens een kop
thee klaarmaken en wat eten. Dat heb ik wel verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten