Een reis naar de Berg

Er is rumoer in ons vlakke kikkerlandje. Niet over de euro en ook niet over Wilders en zijn ultieme strijd om elk hoofddeksel in Nederland te verboden te krijgen. Het gaat over een berg. De Nederlandse berg. Een idee van Thijs Zonneveld en dat een vrije loop begint te krijgen. Ooit begonnen als een column en er wordt nu al door diverse partijen serieus onderzoek naar gedaan.

De mensen die een mening hebben zijn grofweg in 2 kampen te verdelen. Óf je vindt het niets óf je bent een voorstander. Iets anders lijkt er niet te bestaan. Mensen die het wel een goed idee vinden maar nog wat twijfels hebben over de eventuele haalbaarheid lijken niet te bestaan. Laat ik het even heel duidelijk maken. Ik val in het eerste kamp. Ik ben voor de volle 100% tegenstander van de berg. En niet omdat ik tegen bergen ben want ik ben gek op bergen. Ook op nep bergen. Toch ben ik scepticus.

En met mij zijn er veel sceptici. Blijkbaar is er een reden voor. Een berg van 2000 meter hoog in een land dat wereldwijd bekend staat om het feit dat 1 vijfde onder zeeniveau ligt. Dat percentage deugt overigens niet; het is veel minder in de praktijk maar reputaties worden doorgaans niet op feiten gebaseerd. De berg heeft nogal wat tegen zich. De klimatologische aspecten zijn onzeker, de kosten-baten analyse is uiterst onzeker en het bouwen van de berg gaat hoe dan ook een enorme smak geld kosten. Het meest doeltreffende argument vind ik nog steeds dat een klein kind kan uitrekenen dat het gedurende 300 dagen per jaar het ongelofelijk pestweer zal zijn bovenop de hypothetische berg. En we zijn deze zomer al zo gekweld met overvloedige regenval en koude temperaturen. Wat moeten we dan met zo´n hoge berg? Maar de rol van scepticus is niet populair. Ergens tegen zijn is geen manier om vrienden te maken. Voor je het weet., wordt je als azijnpisser weggezet.

Het is natuurlijk veel interessanter en veel leuker om over high-tech oplossingen te filosoferen. Over groene eco stroom uit huisafval opwekken. Groente kweken op een ultramoderne manier met een bodem van steenwol en als lichtbron infra roodlicht opgewekt door vuurvliegjes. Nadenken over vervoersvraagstukken als er een mogelijke tour aankomst op de berg plaats vindt. Hoe gaan we er een wereldkampioenschappen skiën organiseren? Het bouwen van een holle berg is al eex architectonische uitdaging op zich. En wat moet er gedaan worden om een goede fundering voor de berg te maken? Allemaal vraagstukken waarover kan worden nagedacht en waaruit nieuwe ideeën kunnen voortvloeien. Daarover filosoferen, daar maak je vrienden mee. Mensen houden van mooie uitdagingen en inspirerende ideeën. Naar het verhaal van een scepticus luisteren heeft niemand zin. Daar word je hooguit depri van. Of die nou gelijk heeft of niet.

Misschien moet je de berg vergelijken met de race naar de maan. Meer dan 40 jaar geleden waren de Russen in een heftige strijd verwikkeld met de Amerikanen om als eerste een man op de maan te krijgen. De Russen lagen dik op punten voor. Ze hadden de eerste satelliet en de eerste man in een baan om de aarde. Toch sloegen de Amerikanen toe met een K.O. in de laatste ronde. Beide grootmachten hebben destijds klauwen met geld in hun projecten gestoken. Het resultaat was een stukje wereldgeschiedenis. Het neven resultaat was een enorme technologische vooruitgang waarvan we vandaag de dag nog steeds de vruchten plukken. De berg lijkt ook in deze categorie te vallen. Op de maan staan, brengt je als mens weinig bijzonders. De weg er naar toe wel.

Misschien moeten we het laten bij het nadenken over een berg. Wetende dat het ons toch niets concreets oplevert. Maar alleen maar de weg naar boven proberen voor te stellen. Misschien ontdekken we iets moois op de route. Maar laten in vredesnaam toch niet de gehele weg naar boven bewandelen.