Een dubbel gevoel bekruipt me als ik naar de Sagrada kijk. Dit is niet meer de kerk die ik ooit vijfentwintig jaar geleden zag. De kerk is veranderd maar gevoelsmatig is ook het publiek veranderd. Maar zeker weten doe ik het niet. Mijn geheugen vertelt vooral iets over de kerk. En over Gaudi en zijn voor zijn tijd nieuwerwetse bouw technieken. Gaudi stierf nadat hij was aangereden door een tram. Sommigen zeggen dat Gaudi zo eigenwijs was dat hij niet eens voor een tram aan de kant wou gaan. Nogal een omslachtig zegswijze om zijn koppigheid te verduidelijken. Gaudi was eigenwijs en daarmee vernieuwend. En dat alleen maar op een positieve manier. Een kwart eeuw geleden werd een verhaal verteld in de expositie ruimte dat de kerk afgebouwd werd met de technieken en materialen van de geestesvader. Bij gebrek aan geld liepen de schattingen uiteen hoe lang het meesterwerk van de architect nog ging duren. 2080, 2090, 2100, dat waren de termijnen waarin met toen dacht. En voor wie bouwden ze de kerk eigenlijk. Voor gelovigen? Voor Gaudi? Toen kostte de entree 900 pesetas. Omgekeerd en geen rekening houdend met inflatie zou, dat nu zo'n 3 euro zijn. Met inflatie zo'n zes tot zeven euro. Daarmee kon men de bouw bekostigen. Dat was toen.
De huidige entreeprijs is 29 euro. En dan alleen te bezoeken in een vast tijdslot. Zomaar een kaartje kopen en maar binnen wandelen is er niet meer bij. En de hordes toeristen worden met massas in grote touringcars bij de gate afgeleverd. En, oh ja, de kerk is in 2026 af. Het schiet ineens lekker op. De technieken en materialen van Gaudi zijn onder het tapijt geveegd. De oorspronkelijke bouw tekeningen verdonkeremaand. De kerk moet af, de toeristen moeten komen. Van een mooi verhaal en een kerk in de steigers zijn ze in een paar decennia voor de volle honderd procent vercommercialiseerd. Euro's moeten er rollen, veeeeel euro's. Het gevolg is dat ik naar een bouwwerk heb staan kijken dat meer weg heeft van Efteling attractie. Plus duizenden toeristen in kolderieke hansopjes die selfies staan te maken. Mezelf incluis. Voor mij had die kerk niet afgebouwd hoeven te worden. Barcelona was beter af geweest zonder massa's toeristen en Gaudi is dood en ik vraag me oprecht af was zijn indruk zou zijn indien hij nu een eeuw verder zijn bouwwerk zou zien? Misschien was hij naar de notaris gegaan om een en ander vast te leggen. In plaats van geen voorrang te geven aan de tram.
maandag 30 mei 2022
zaterdag 28 mei 2022
Barcelona
I'm leaving on a jet plane, don't know when I'll be back again. Just like the song. Met mondkapje uiteraard want ik vlieg met een Spaanse maatschappij. Zonder gaat iedereen dood. Ik moet altijd lachen als ik een officiële grote wieler wedstrijd zie of de conference league finale waarin Feyenoord helaas nipt verloor. Een heel stadium vol enthousiaste supporters en drie officials met een mondkapje die de wereld zullen behoeden voor een nieuwe pandemie. Duizenden supporters op de flanken van de Mortirolo en de ronde miss heeft een mondkapje op. Een kus geven is ook al afgeschaft. Ik stel voor dat ze voortaan twee paspoppen neerzetten.
Goed dat was mijn corona gezeur. Tijd voor vakantie. Fiets vakantie, uiteten vakantie, geen einddatum vakantie. Ik heb vrij genomen, geen retour opgegeven en sarcastisch opgemerkt dat ik nog ruim 10 weken aan snipperdagen heb staan. Ik had een beetje de indruk dat mijn nieuwe Portugese manager dat maar niks vind. Dat zoiets zomaar kan. Ja,... inderdaad, volgens mij cao kan dat. En onze Oostenrijkse opdrachtgever was nog verbaasder. Daar is het niet geoorloofd om überhaupt langer dan twee weken vrij te plannen. Leuk zo'n internationaal bedrijf.
Het begin van mijn vakantie is heel strak omlijnd en secuur georganiseerd. Vliegen naar Barcelona met Vueling, fiets gaat mee als ruim bagage, en ik heb een hotel voor de eerste twee dagen geboekt. Dat is ook direct het einde van het plan. Daarna is alles open. Elke richting is goed. Spanje, Portugal, Andorra, Frankrijk. Allemaal goed. Collega's opzoeken in Zürich. Kan ook. Terug keren naar huis? Dat zal een keer moeten. Of ik neem ontslag. Kan ook.
Ik heb vakantie, ik heb de lange wacht rijen op Schiphol doorstaan, ik zit vast geklemd op stoel 7D in een Boeing 737 en ik heb geen plan. Hey, what can possibly go wrong?
Goed dat was mijn corona gezeur. Tijd voor vakantie. Fiets vakantie, uiteten vakantie, geen einddatum vakantie. Ik heb vrij genomen, geen retour opgegeven en sarcastisch opgemerkt dat ik nog ruim 10 weken aan snipperdagen heb staan. Ik had een beetje de indruk dat mijn nieuwe Portugese manager dat maar niks vind. Dat zoiets zomaar kan. Ja,... inderdaad, volgens mij cao kan dat. En onze Oostenrijkse opdrachtgever was nog verbaasder. Daar is het niet geoorloofd om überhaupt langer dan twee weken vrij te plannen. Leuk zo'n internationaal bedrijf.
Het begin van mijn vakantie is heel strak omlijnd en secuur georganiseerd. Vliegen naar Barcelona met Vueling, fiets gaat mee als ruim bagage, en ik heb een hotel voor de eerste twee dagen geboekt. Dat is ook direct het einde van het plan. Daarna is alles open. Elke richting is goed. Spanje, Portugal, Andorra, Frankrijk. Allemaal goed. Collega's opzoeken in Zürich. Kan ook. Terug keren naar huis? Dat zal een keer moeten. Of ik neem ontslag. Kan ook.
Ik heb vakantie, ik heb de lange wacht rijen op Schiphol doorstaan, ik zit vast geklemd op stoel 7D in een Boeing 737 en ik heb geen plan. Hey, what can possibly go wrong?