Shimanami, een wielren walhalla

Slechts een voetnoot in de lonely planet, maar in de praktijk is dit een wielren walhalla. Onbegrijpbaar dat mijn reisgids hier zo weinig woorden aan vuil maakt. Ik begin me oprecht af te vragen waarom ik eigenlijk zweer bij de lonely planet als reisgids. Wat boeit mij tempel numéro zoveel of waar die hippe bar zit om met de locals te chillen, en dan nauwelijks iets schrijven over een weergaloos mooie fiets route die ook goed te doen is voor een minder getrainde toerist. Onbestaanbaar. Ik fiets vandaag zo'n negentig kilometer waarvan de laatste 30 kilometer over de Shimanami eilanden, morgen doe ik de laatste 30. Tussen de grotere eilanden Shikoku en Honshu liggen een tiental eilanden die via grote bruggen aan elkaar verbonden zijn. Dat levert een zestig kilometer lange weg op met schitterende hoge bruggen. En daar kun je overheen fietsen, over al die bruggen. Denk hier even een vette smiley achter. Deze hele route is als een natte droom voor een wielrenner. Zag ik de eerste paar dagen nauwelijks wielrenners, nu wemelt het er van. Het was vandaag kennelijk ook zondag (vakantiegevoel zorgt ervoor dat ik de tel een beetje kwijt raak), maar de voornaamste reden voor zoveel fietsers is dat het domweg een super mooie route is. En behalve dat zijn er heel veel faciliteiten speciaal voor wielrenner aangelegd. Parken met fietsrekken, pijlen op de weg met de route en aparte fietspaden over de bruggen heen.

Er moeten nieuwe superlatieven worden bedacht voor deze route. Echt verre weg het mooiste stuk Japan tot nog toe.